-
61.《谢始平公以近诗一卷赐示》 宋·司马光
皇家骏命承苍穹,烝民这杰生维嵩。
圣贤会合若符契,坐致四海登熙隆。
三阶清平九鼎重,指麾拱揖安华戎。
人情谁不乐将相,往往皓首忘疲癃。 -
62.《石篆诗》 宋·欧阳修
寒岩飞流落青苔,旁斲石篆何奇哉。
其人已死骨已朽,此字不灭留山隈。
山中老僧忧石泐,印之以纸磨松煤。
欲令留传在人世,持以赠客比琼瑰。 -
63.《新志》 宋·晁说之
前日徒嗟与世违,从今绝世心事微。
弥陀印里一身重,梵网经中万古非。
元亮胡然兹漫浪,遗民有侣便因依。
欣予不负遂初赋,寄愧于颜得所归。 -
64.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
65.《闻何立可李茂钦讣二首》 宋·刘克庄
初闻边报暗吞声,想见登谯与虏争。
世俗今犹疑许远,君王元未识真卿。
伤心百口同临穴,极目孤城绝捄兵。
多少虎臣提将印,谁知战死是书生。 -
66.《送提刑司勋》 宋·文同
同昔分符守兴元,公始仗节来武信。
因而出入在门下,未有三日不亲近。
台移希疏狱谳少,凛凛清风满墙仞。
乘闲每许陪后乘,好寺名园遍游尽。 -
67.《谒郭马帅》 宋·刘过
千金买骏马,百金市蛾眉。
长安酒家楼,挥洒惊人诗。
天子不得臣,公卿气吞之。
俯视儿女辈,自诡男子奇。 -
68.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
69.《郡斋感怀寄呈参政给事同年》 宋·宋庠
老持藩印守河卫,苟禄惟知恋轼熊。
游旧最叨青眼客,埏陶今仰黑头公。
巢由逸躅心空断,儒墨常谈耳欲聋。
自笑晚年轻济丛,焚香静坐习元功。 -
70.《胡忠安公挽诗(四十韵)》 明·李东阳
文庙临朝日,英皇复辟年。
我公台鼎贵,臣职始终全。
旧锡恩荣榜,仍居侍从员。
皂囊繁出入,彤陛俨周旋。 -
71.《送节之术之两舍人入燕》 宋·陆文圭
龙驹凤雏两陆子,并驾秋风鞭騄预。
老眼一见失惊喜,定知乃翁元不死。
生不真足慰人心,景升诸见豚犬耳。
满朝誉翁不容口,世禄固应傅不朽。