-
81.《观慈乌反哺》 宋·何梦桂
有鸟有鸟名慈乌,群儿哑哑争相呼。
羽毛甫集思反哺,为报父母恩劳劬。
民彝天理久沦斁,闻此肝胆为昭苏。
禽虫微物岂知义,乌性至孝由中孚。 -
82.《慈云岭》 宋·董嗣杲
叠叠流云步步苔,九霄紫气限蓬莱。
后唐刻石初开路,南宋郊天别築台。
慰眼江湖空岁月,伤心陵寝堕尘埃。
桃花争趁春风老,又引游人一度来。 -
83.《带马行·既要修持心不晓》 元·王哲
既要修持心不晓。
这火院须先跳。
猛把家缘都不要。
元初一点,认来真所,做个惺惺了。
欲要妻男固处妙。
且只在红尘罩。
节色微财应事俏。
慈悲广施作均乎也,决定分分晓。 -
84.《清心镜 搜己过》 元·马钰
搜己过。
搜己过。
自入道来,别无大过。
只不合、说破玄机,是十分罪过。
自知过,自知过。
要免前*,将功补过。
处无为、心起真慈,望圣 -
85.《玩丹砂 起慈悲》 元·马钰
马钰常凭佛作为。
无为心内起慈悲。
寻声救苦做行持。
一切女男如父母,见他生死十分危。
须当立个上天梯。 -
86.《登汝州等慈阁二绝句》 宋·宋庠
像阁岧峣出翠阴,有人凭槛看嵩岑。
方袍更语闽天旧,且取归心付佛心。 -
87.《二十六日慈竹二首》 宋·项安世
郁郁带春阴,依依绕故林。
何人化南裔,草木有仁心。 -
88.《早秋寄昔慧老且吊慈受老师之亡》 宋·王铚
昔日禅河早预流,老寻支许剡中游。
一枝数粒同过夏,万壑千岩相映秋。
眼看珠深沧海底,心伤塔就乱峰头。
不须月落龙天泣,万古白云无去留。 -
89.《送翁诚之尉慈溪》 宋·陈傅良
诗律吾将问,心期孰与亲。
明朝当异县,永夜更怀人。
尚友逢三益,明农识大臣。
可无相问讯,勿道鬓毛新。 -
90.《送客至无相兰若归过慈云岭小憩崇寿寺书所见》 宋·张镃
故殿檐阴石汇泉,针鱼苔净乐回旋。
持杯挹取虽无暇,照影心肠更洒然。 -
91.《存心具饮》 宋·方回
朝雨复暮雨,暑气日已微。
凉轩水□爽,幽坐延秋晖。
孤抱无一惬,前事有百非。
可读书本少,能言士尤稀。 -
92.《送家自昭慈湖山长》 宋·方回
我身即此庵,要识一个自。
自心为庵主,太阳了不二。
太阳本常明,天半隔以地。
朝红正昼白,暮夜黄黑异。 -
93.《仲和亲迎慈溪》 宋·葛绍体
万卷何如一寸心,心涵万卷自知音。
圣功不是寻常事,泰华高寒沧海深。 -
94.《普慈学官何子固廨舍有溪月轩明复留诗用其韵》 宋·郭印
碧霄桂影堕寒溪,赏心正与幽人期。
凭轩一俯吟思发,雕肝镂肺成新诗。
水流月出咸自尔,去来休论东与西。
句中之眼落第二,纷纷名字俱人为。 -
95.《慈顺堂》 宋·彭龟年
我官广文馆,门巷正萧索。
王孙幸过我,开口有请托。
索诗慈顺堂,一再不可却。
人心有太平,此岂易描摸, -
96.《慈林讲师顶相》 宋·释绍昙
气宇兮春温,风标兮凛然。
律虎出林兮,裂破开遮持犯。
经龙搅海兮探穷顿渐偏圆。
句法清新兮, -
97.《题慈照坦上人房应山阁》 宋·释文珦
禅心直以山为体,不与终南捷径同。
吟久白云生曲槛,定回明月在前峰。
子牙钓石临溪古,博望槎源与汉通。
自有山灵回俗驾,几人於此得相逢。 -
98.《金刚随机无尽颂·净心行善分第二十三》 宋·释印肃
善道自然和,万里体中行。
慈悲兼惠施,念念我无能。 -
99.《来知客慈峰之乳窦瞻礼明觉塔》 宋·释智愚
湖边问路入深云,十载心香一炷焚。
不见隐之真隐处,晓风凌露叶初闻。 -
100.《雨中别等慈师拂水山房寄怀一首》 明·程嘉燧
远寻禅老叩林霏,松栝藏门尽十围。
好事只余投白社,娱人况复自清晖。
帆前雨重怜峰去,寺杪湍惊想瀑飞。
休夏再来曾有约,何时心迹两皈依。