-
61.《满庭芳 赠小胡村李姑》 元·马钰
姑姑修炼,听予重告。
先要断除烦恼。
擒捉心猿意马,休使返倒。
如同男儿决裂,莫踌躇、更休草草。 -
62.《金莲出玉花》 元·马钰
直饶呼使。
怎比清清修不二。
会炼三丹。
远胜为人得好官。
牢擒意马。
紧锁心猿宁著假。
灵物圆周。
得看壶中万万洲。 -
63.《苏幕遮 看送孝》 元·马钰
有微言,深可说。
兔死孤悲,伤类声凄切。
人见人亡宁喜悦。
大限来时,莫也无分别。
愿回头,搜秘诀。
猛舍家缘,频把心猿歇。
修炼金丹收白雪。
九转功成,永永无生灭。 -
64.《满庭芳 和张飞卿殿试韵》 元·马钰
七赴皇都,三经殿试,怎知炼气绵绵。
心猿休歇,意马罢强颠。
燕处申申快意,仗清净、固住灵源。
玄玄处,三光并秀,照耀洞中天。 -
65.《风马儿 继重阳韵》 元·马钰
意马颠狂自由纵。
来往走、铛滴*丁。
更加之、心猿厮调弄。
歌迷酒惑财色引,铛滴*丁。
幸遇风仙把持*。
便不敢、铛滴*玎。
待清清、堪归云霞洞。
浑身白彻再不肯,铛滴*玎。 -
66.《无梦令 赠权知微》 元·马钰
权老万缘一*。
意马心猿顿歇。
杳默湛澄中,无影人人欢悦。
欢悦。
欢悦。
性似清风明月。 -
67.《桃源忆故人 赠老姚先生》 元·马钰
修行先把家缘舍。
莫顺人情谈话。
慎勿攀高忽下。
休著纤毫假。
心猿意马无令耍。
真净真清幽雅。
神气和调惺洒。
功满丹无价。 -
68.《西江月 赠姚守清李守静》 元·马钰
学道须离火院。
搜玄参访良缘。
守清守静绝般般。
乞觅於身大便。
云水须明内外,牢擒意马心猿。
万缘不著得神全。
酬了修行大愿。 -
69.《玉花洞 继重阳韵》 元·马钰
得其真遇,怎敢怠慢,勤修功果。
紧擒意马,无令颜劣,便把心猿锁。
逢魔逢难全然可。
盖谓无烟火。
本师说破。
元初这个。
争甚闲人我。 -
70.《莫思乡 继重阳韵》 元·马钰
意马下功收。
不放心猿暂出头。
一点灵明归太素,何求。
通六幽微罢运筹。
芋栗更闲搜。
知味闻香识破*。
须向空中寻响亮,无休。
真乐真欢 -
71.《踏云行 赠薛公 藏头》 元·马钰
敢轻传,专秘诀。
谈岂比寻常说。
田震地坎离攒,珠颗颗须调摄。
子佳人,然离别。
圭欲炼朝金阙。
生马钰踏云行,咛嘱汝心猿歇。 -
72.《白观音》 元·马钰
久视长生法,须当万事忘。
守心猿易灭,防意马难狂。
引虎居龙窟,调龙住虎房。
两般成一物,跨鹤赴蓬庄。 -
73.《酹江月》 元·侯善渊
贪财竞色,利名牵、萦系何时休歇。
镇日忙忙如梦想,颠倒心猿马劣。
昧地谩天,多能已会,以巧翻为拙。
万般虚假,积成宿世冤业。 -
74.《赠别法仪》 宋·释绍嵩
四海欲行遍,心猿日渐驯。
贫高一生行,衣故十年尘。
如我如君者,无名无利身。
殷勤讶此别,忍泪已沾巾。 -
75.《赋得郢路悲猿》 唐·皇甫冉
悲猿何处发,郢路第三声。
远客知秋暮,空山益夜清。
啾啾深众木,噭噭入孤城。
坐觉盈心耳,翛然适楚情。 -
76.《闻猿》 唐·李绅
见说三声巴峡深,此时行者尽沾襟。
端州江口连云处,始信哀猿伤客心。 -
77.《和常秀才寄简归州郑使君借猿》 唐·许浑
谢守携猿东路长,袅藤穿竹似潇湘。
碧山初暝啸秋月,红树生寒啼晓霜。
陌上楚人皆驻马,里中巴客半归乡。
心知欲借南游侣,未到三声恐断肠。 -
78.《称心寺中岛》 唐·方干
水木深不极,似将星汉连。
中州唯此地,上界别无天。
雪折停猿树,花藏浴鹤泉。
师为终老意,日日复年年。 -
79.《长安里中闻猿》 唐·吴融
夹巷重门似海深,楚猿争得此中吟。
一声紫陌才回首,万里青山已到心。
惯倚客船和雨听,可堪侯第见尘侵。
无因永夜闻清啸,禁路人归月自沈。 -
80.《黄藤山下闻猿》 唐·韦庄
黄藤山下驻归程,一夜号猿吊旅情。
入耳便能生百恨,断肠何必待三声。
穿云宿处人难见,望月啼时兔正明。
好笑五陵年少客,壮心无事也沾缨。