-
281.《遇风愁不成寐》 近代·弘一
世界鱼龙混,天心何不平?
岂因时事感,偏作怒号声。
烛尽难寻梦,春寒况五更。
马嘶残月堕,笳鼓万军营。 -
282.《游兼山》 唐·周渭
插空峭壁白云迷,独上高巅万象低。
一路接天连楚界,两峰拔地镇南夷。
泉飞石涧游魂冷,风捲松涛匹马嘶。
踏破层崖心未折,凤凰山后鹧鸪啼。 -
283.《游鸿庆寺》 宋·韩绛
久旱雨初足,乐游春正深。
喧阗观士女,清旷入山林。
佛界云成宝,僧园地布金。
方塘探子石,高阁会宾簪。 -
284.《白龙洞》 宋·邹浩
洞门寂寂昼常阴,谁识行天济物心。
金翅影沉超永劫,玉毫光现契圆音。
滂沱普润三千界,叆叇浓兴一万寻。
天子六龙方在御,不应头角閟幽深。 -
285.《雪》 宋·楼钥
丙午九月才入冬,晦日忽惊雪堕空。
传闻都城更复早,万官入贺明光宫。
自从开霁更不雨,和气直似青春浓。
斗柄插子日丁卯,夜煽裂缺鞭雷公。 -
286.《石桥》 宋·赵汝愚
法身遍满三千界,影现天台水石间。
我欲直从心地见,来看磊磈听淙潺。 -
287.《渔家傲·理性本来长自在》 宋·可旻
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等闲吹动波千派。
五蕴山头云叆叆。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
288.《渔家傲·西土纹成东土壤》 宋·可旻
西土纹成东土壤。
星飞一点千华界。
勿讶神魂生去快。
无遮碍。
乐邦只在同居内。
八德池深华又大。
跏趺端坐莲华载。
耳听法音心悟解。
低头拜。
从今跳出胞胎外。 -
289.《同朱山长游江郎》 宋·柴元彪
屭赑开天风,三峰互参峙。
一如植躬圭,两峰拱而侍。
削玉石为笔,书空云作纸。
岚光动九天,翠色照千里。 -
290.《大茅峰》 宋·梁栋
杖藜绝顶穷追寻,青山世路争岖嵚。
碧云遮断天外眼,春风吹老人间心。
大龙上天宝剑化,小龙入海明珠沈。
无人更守玄帝鼎,有客欲问秦皇金。 -
291.《临江仙·万象分明时景现》 元·山主
万象分明时景现,寒光不用磨揩。
大千沙界尽融该。
清虚虽昧,一气贯三才。
高下岳渎平等相,毛鳞大小同阶。
凡心元是对贤胎。
菩提烦恼, -
292.《临江仙·太一混元真法》 元·王哲
太一混元真法?,清心精锐行持。
先擒自己那虫尸。
香涸通上界,威力暗施为。
救拔亡魂消旧业,见存广得洪禧。
鬼惊神骇惧勾追。
行功惟显著,指日彩云随。 -
293.《满庭芳·龙转西江》 元·王处一
龙转西江,金光摇曳,踊身飞上穹苍。
兴云吐雾,威力大施张。
槁稼俄逢饱雨,人心尽、欣喜洋洋。
将何喻,如收瑞宝,恰似到仙乡。 -
294.《满庭芳 赠出家》 元·王处一
厌贵辞荣,甘贫慕道,谦和柔弱行藏。
通真内炼。
随步变清凉。
一点灵空顿晓,明显现、千古嘉祥。 -
295.《洞仙歌 示门人》 元·王丹桂
修行日用,试与重提领。
本为抛家顾性命。
下虔心、苦志挫锐摧强,忘宠辱,自得神安气定。
番番境上,猿马休教弄。 -
296.《满庭芳·静室颐神》 元·侯善渊
静室颐神,宁心默运,内观一点真阳。
洞虚豁朗,焕焕透明堂。
照见虚空法界,先天地、独立无双。
三光秀,圆明实相,浩劫应时长。 -
297.《大江东去·人生最贵》 元·刘志渊
人生最贵,禀五行真气,千灵夙赋。
首足方圆天地肖,反被阴阳陶铸。
秋月春花,昨朝今日,断送红颜去。
前程路险,到时手足无措。 -
298.《大江东去·天元教显》 元·刘志渊
天元教显,正金莲朵朵,开遍时节。
士庶官僚咸仰奉,缘觉声闻心说。
悟者清凉,背之执恼,多口明真诀。
诸人着眼,照开千古心月。 -
299.《减字木兰花·忘机索妙》 元·刘志渊
忘机索妙。
万法皆空心上了。
无徼无边。
一片清光万里天。
明明净体。
不放星尘蝇点翳。
内外圆融。
正住空空法界中。 -
300.《江神子令》 元·刘志渊
金藏木性木藏金。
体难寻。
火生*。
二物烹煎,庚甲定浮沉。