-
261.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
262.《北征赋》 两汉·班彪
余遭世之颠覆兮,罹填塞之阨灾。
旧室灭以丘墟兮,曾不得乎少留。
遂奋袂以北征兮,超绝迹而远游。
朝发轫于长都兮,夕宿瓠谷之玄宫。 -
263.《逐贫赋》 两汉·扬雄
扬子遁居,离俗独处。
左邻崇山,右接旷野,邻垣乞儿,终贫且窭。
礼薄义弊,相与群聚,惆怅失志,呼贫与语:“汝在六极,投弃荒遐。
好为庸卒,刑戮相加。 -
264.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
265.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
266.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
267.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
268.《虞美人(述怀)》 宋·苏轼
归心正似三春草。
试著莱衣小。
橘怀几日向翁开。
怀祖已瞋文度、不归来。
禅心已断人间爱。
只有平交在。
笑论瓜葛一枰同。
看取灵光新赋、有家风。 -
269.《渔家傲》 宋·黄庭坚
颇欲得之。
试思索,始记四篇
万水千山来此土。
本提心印传梁武。 -
270.《渔家傲》 宋·黄庭坚
百丈峰头开古镜。
马驹踏杀重苏醒。
接得古灵心眼净。
光炯炯。
归来藏在袈裟影。
好个佛堂佛不圣。
祖师沈醉犹看镜。
却与斩新提祖令。
方猛省。
无声三昧天皇饼。 -
271.《寒松叹(胜胜慢二首)》 宋·贺铸
鹊惊桥断,凤怨箫闲,彩云薄晚苍凉。
难致祖洲灵草,方士神香。
寒松半欹涧底,恨女萝、先委冰霜。
宝琴尘网,□□□□,□□□□。 -
272.《木兰花(和何大夫)》 宋·陈师道
荣光休气天为瑞。
道祖当天传宝裔。
千年昌运此时逢,四海欢声今日沸。
蒙蒙香雾沾衣腻。
漠漠轻寒梅柳细。
封人长有祝尧心,从此年年并岁岁。 -
273.《水调歌头(清明俯近,感叹偶成,寄子贱舍人)》 宋·李光
自笑客行久,新火起新烟。
园林春半风暖,花落柳飞绵。
坐想稽山佳处,贺老门前湖水,欹侧钓鱼船。
何事成淹泊,流转海南边。 -
274.《水调歌头(李太白画象)》 宋·李纲
太白乃吾祖,逸气薄青云。
开元有道,聊复乘兴一来宾。
天子呼来方醉,洒面清泉微醒,余吐拭龙巾。
词翰不加点,歌阕满宫春。 -
275.《千秋岁(戴丈夫妇庆八十)》 宋·史浩
吾乡我里。
偕老真无比。
宴席展,欢声起。
蕊宫仙子绕,玉砌莱衣戏。 -
276.《念奴娇(别妓)》 宋·王之望
柳花飞絮,又还是、清明寂寞时节。
洞府人间嗟素手,今日匆匆分拆。
巧笑难成,含情谁解,顾影无颜色。
风流满面,却成春恨凄恻。 -
277.《念奴娇(别妓)》 宋·王之望
柳花飞絮,又还是、清明寂寞时节。
洞府人间嗟素手,今日匆匆分拆。
巧笑难成,含情谁解,顾影无颜色。
风流满面,却成春恨凄恻。 -
278.《合宫歌》 宋·周必大
圣明朝,旷典乘秋举。
大飨本仁祖。
九室八牖四户。
敕躬齐戒格堪舆。 -
279.《减字木兰花(痴)》 宋·沈瀛
心如皎止。
何必佯痴藏暗喜。
聋不听风。
要得人情内外通。
半醨半酒。
痴黠恺之真短寿。
莫折随何。
宁可书痴胜彼多。
高祖折随何为腐儒。 -
280.《永遇乐(重明节)》 宋·赵师侠
金昊行秋,季商回律,天气佳处。
瑞应皇家,祥开圣旦,宝历绵基祚。
瑶池人祝,钧天乐奏,湛露宴均寰宇,万花覆、千官尽醉,盛事顿超今古。
中兴天统,四三传序,揖逊自归明主。