-
141.《沁园春 牧》 元·王*
赤脚蓬头,蓑衣*箬笠,随处安然。
守无角牛儿,不离左右。
同行同住,同坐同眠。
常在家山,匀调水草,拗性之时着一鞭。 -
142.《宿西山精舍》 宋·释文兆
西山乘兴宿,静称寂寥心。
一径杉松老,三更雨雪深。
草堂僧语息,云阁磬声沈。
未遂长栖此,双峰晓街寻。 -
143.《天台石梁雨后观瀑歌》 清·魏源
雁荡之瀑烟苍苍,中条之瀑雷硠硠,惟有天台之瀑不奇在瀑奇石梁,如人侧卧一肱张。
力能撑开八万四千丈,放出青霄九道银河霜。
我来正值连朝雨,两崖佰束风愈怒。 -
144.《杂诗》 宋·李复
翩翩云间鸟,翠羽光葳蕤。
结巢占远林,意与深静期。
盲飚忽号怒,万木无停枝。
欹摇不容息,簸荡孤巢危。
遐睇昆内冈,玉树蔚仙姿。
溟海皆震荡,秀立影不移。
空怀高举心,感歎鼓翼迟。 -
145.《校书朱君示及园居胜概新篇一轴皆有標目轧成》 宋·卢革
姑苏右浙会,园榭森相望。
之子脱名锁,自主无何乡。
虚堂布遗经,周孔之文章。
静斋播风雅,弦音日洋洋。 -
146.《环珠洞》 宋·吕愿中
朝野乐升平,园林穷胜讨。
快雨洗尘埃,秋山净如埽。
游鱼聚江湾,饥乌集木杪。
群芳郁峥嵘,一水翠缭绕。 -
147.《浑沦庵成悠然子亲庆因以何字为韵共酌联句》 宋·石元规
作室观灵境,功成事若何。
琴书消日月,耕钓老烟萝。
为羡云踪远,时将酒共过。
东岩开玉洞,西涧泻银河。 -
148.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
149.《华盖仙山院》 宋·徐自明
万当不如一,十发却休九。
乃知多言累,宁谨三缄口。
寂中洊雷震,悟处狮子吼。
百物自四时,六凿通九有。 -
150.《山中杂咏》 宋·许必胜
久病鲜尘事,溪山逐相安。
欲知生息意,自树庭中兰。
静睹共叶荣,春风吹亦难。
新禽弄佳吹,小水生微澜。 -
151.《泊平望》 明·道原法师
计程息劳牵,日晚江路永。
连樯如有待,聚泊就村井。
沙明鸥群回,月出人语静。
心清独不寐,况乃风露冷。 -
152.《望洽阳》 明·葛高行文
惟长子其浚哲兮,古涂山之苗裔。
遥仰文母之婀娜兮,嗣前徽而婉。
羡螽斯之振振兮,吐玉英而树庭蕙。
望关雎于河洲兮,识灵偶之重别。 -
153.《游白云寺》 明·梁有誉
崇岫控越徼,巍镇峙郊甸。
崒峍亿劫余,迢递百里见。
疏岭何岑峭,阳林郁蓊蒨。
峻拟玄天平,俯瞰海日炫。 -
154.《送高忏首还越》 明·南洲法师
昔我来吴今五年,青山目断东南天。
越音未改吴音熟,每见乡僧一惘然。
上人何来亦潇洒,才打乡谈便能解。
观光上国及期还,听讲长干前月罢。 -
155.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。 -
156.《乙亥季夏还山居偶兴》 明·张宇初
末夏炽余暑,幽期谐素衿。
川源蔽繁绿,溪渚澄苍浔。
田舍静鸡犬,荒蹊抱深林。
圆渊敞灵构,叠嶂罗高岑。 -
157.《登陆文安公象山祠堂故址》 明·张宇初
羲尧体乾运,王道持伦纲。
舜禹袭神器,精一斯传彰。
周亡《雅》、《颂》息,仲尼语张皇。
伊说佐受命,况轲司振扬。 -
158.《次韵子由浴罢》 宋·苏轼
理发千梳净,风晞胜汤沐。
闭息万窍通,雾散名干浴。
颓然语默丧,静见天地复。
时令具薪水,漫欲濯腰腹。 -
159.《紫团参寄王定国》 宋·苏轼
谽谺土门口,突兀太行顶。
岂惟团紫云,实自俯倒景。
刚风被草木,真气入苕颖。
旧闻人衔芝,生此羊肠岭。 -
160.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。