-
1.《渔家傲(次丹阳忆故人)》 宋·毛幵
杨子津头风色暮。
孤舟渺渺江南去。
忆得佳人临别处。
愁返顾。
青山几点斜阳树。
可忍归期无定据。
天涯已听边鸿度。
昨夜乡心留不住。
无驿数。
梦中行了来时路。 -
2.《忆云门诸寺》 宋·陆游
三百六十日,安可日日愁?四百八十寺,要须寺寺游。
云门若耶间,到处可淹留。
金像閟古殿,霜钟发重楼。
临涧见鱼跃,穿林闻鹿呦。 -
3.《再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅》 宋·仲并
却是溪头消息真,故园十载漫风尘。
如今不问黄楼子,浅白轻红自可人。 -
4.《次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无》 宋·黄庭坚
十字供笼饼,一水试茗粥。
忽忆故人来,壁间风动竹。
舍前粲戎葵,舍後荒苜蓿。
此郎如竹瘦,十饭九不肉。 -
5.《丘虚席上得赵养民运使寄诗,约今晚可归,次》 宋·范成大
偶携尊酒上孱颜,忽忆行人瘴雾间。
便好来分苍石坐,已教不锁翠云关。 -
6.《贺新郎(夜来月色可人,兰香满室,再用前调)》 宋·赵以夫
碾破长空绿。
看银蟾、一轮似水,照人清独。
缥缈风摇环珮碎,疑是英茎妙曲。
忽散作、天花芬馥。 -
7.《桃源忆故人》 宋·朱敦儒
飘萧我是孤飞雁。
不共红尘结怨。
几度蓬莱清浅。
侧翅曾傍看。
有时飞入西真院。
许趁风光流转。
玉蕊绿花开遍。
可惜无人见。 -
8.《桃源忆故人》 宋·程垓
粉霜拂拂凝香砌。
酝酿梅花天气。
月上小窗如水。
冷浸人无寐。
平生可惯闲憔悴。
担负新愁不起。
消遗夜长无计。
只倚熏香睡。 -
9.《桃源忆故人》 宋·程垓
粉霜拂拂凝香砌。
酝酿梅花天气。
月上小窗如水。
冷浸人无寐。
平生可惯闲憔悴。
担负新愁不起。
消遗夜长无计。
只倚熏香睡。 -
10.《桃源忆故人》 宋·朱敦儒
雨斜风横香成阵。
春去空留春恨。
欢少愁多因甚。
燕子浑难问。
碧尖蹙损眉慵晕。
泪湿燕支红沁。
可惜海棠吹尽。
又是黄昏近。 -
11.《桃源忆故人》 宋·王千秋
移灯背月穿金缕。
合色鞋儿初做。
却被阿谁将去。
鹦鹉能言语。
朝来半作凌波步。
可惜孤鸾□侣。
若念玉纤辛苦。
早与成双取。 -
12.《桃源忆故人(初春)》 宋·赵长卿
夜来一夜东风暖。
春到桃腮柳眼。
对景可堪肠断。
强把愁眉展。
花期惹起归期念。
前事从头忖遍。
凝想水遥山远。
空结相思怨。 -
13.《访陈彦太不遇》 宋·陈某
每忆可人陈太丘,不辞山路远追游。
清霜拂鬓鸡声早,白鹤横江月影浮。
岂为开樽无北海,虚闻悬榻待南州。
题诗与尽空归去,回首梅花百尺楼。 -
14.《愁重》 元·王冕
慷慨添余思,交游忆可人。
时危还有虑,愁重不知春。
海国迷归棹,关山拥战尘。
黄公何所见?终不事嬴秦。 -
15.《姚源忆故人 赠郑先生》 元·马钰
有心入道当回首。
□况流年六九。
性命宜乎早救。
莫待身枯朽。
无为清净功夫守。
自是神丹无漏。
天地可同长久。
永作云霞友。 -
16.《忆旧游寄谯郡元参军》 唐·李白
忆昔洛阳董糟丘,为余天津桥南造酒楼。
黄金白璧买歌笑,一醉累月轻王侯。
海内贤豪青云客,就中与君心莫逆。
回山转海不作难,倾情倒意无所惜。 -
17.《忆昔二首》 唐·杜甫
忆昔先皇巡朔方,千乘万骑入咸阳。
阴山骄子汗血马,长驱东胡胡走藏。
邺城反覆不足怪,关中小儿坏纪纲。
张后不乐上为忙,至令今上犹拨乱,劳心焦思补四方。 -
18.《和裴迪登蜀州东亭送客逢早梅相忆见寄》 唐·杜甫
东阁官梅动诗兴,还如何逊在扬州。
此时对雪遥相忆,送客逢春可自由?
幸不折来伤岁暮,若为看去乱乡愁。
江边一树垂垂发,朝夕催人自白头。 -
19.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
20.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。