-
101.《寄友人三首》 宋·王安石
水边幽树忆同攀,曾约移居向此间。
欲语林塘迷旧径,却随车马入他山。
飞花著地容难冶,鸣鸟窥人意转闲。
物色可歌春不返,相思空复惨朱颜。 -
102.《忆北山送胜上人》 宋·王安石
苍藤翠木江南山,激激流水两山间。
山高水深鱼鸟乐,车马迹绝人长闲。
云埋樵声隔葱蒨,月弄钓影临潺湲。
黄尘满眼衣可濯,梦寐惆怅何时还。 -
103.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
秦皇酒瓮边,古有钓鱼矶;我来必竟日,时挈双鲤归。
白鹭真可人,常先孤棹飞。
高咏江练句,今人忆玄晖。 -
104.《和曹子方杂言》 宋·黄庭坚
正月尾,垂云如覆盂,雁作斜行书。
三十六陂浸烟水,想对西江彭蠡湖。
人言春色浓如酒,不见插秧吴女手。
冷卿小坞颇藏春,张侯官居柳对门。 -
105.《人情》 宋·曾巩
人情当面蔽山丘,谁可论心向白头。
天禄阁非真学士,玉麟符是假诸侯。
诗书落落成孤论,耕钓依依忆旧游。
早晚抽簪江海去,笑将风月扁舟。 -
106.《程帅寄诗见忆次韵四首》 宋·陈造
车笠何人记旧盟,惟公不作白头新。
渠侬欲识九华伯,可但诗坛第一人。 -
107.《送译上人出蜀》 宋·王灼
久雨败沼荷,晓风猎岩桂。
人各动归思,子独谋远逝。
峡门去来舟,日显声利计。
扣舷数得失,子独寻师锐。 -
108.《与罗邵诸公同游陈氏园分江头千树人欲暗得树》 宋·李弥逊
春风谱世情,去我若驰鹜。
北枝未破粉,断萼已飘素。
殷勤南郭綦,邀我速冠屦。
著鞭向晴原,盘传咄嗟具。 -
109.《二月晦日惜春有感》 宋·吴芾
春半年已除,旧闻诗人语。
老夫始信之,倍觉伤时序。
方春未来时,屈指朝朝数。
十分拟春来,欲与春为主。 -
110.《游大梅山梅仙岩》 宋·楼钥
为忆西京梅子真,人言羽化匪沉沦。
海濒古嶴已无迹,山外高峰宁有神。
鲠论至今光汉传,清风犹足盪秋旻。
何须更说神仙事,终老市门良可人。 -
111.《书与士瞻上人十首》 宋·仇远
北风雨后忽南风,顷刻开晴又转东。
后土未乾偏有恨,漏天难补太无功。
小楼兀坐思猨鹤,好客相期避燕鸿。
壁上墨兰香可掬,令人常忆所南翁。 -
112.《春草碧 乱后乍见故人,情文浃甚·老来共谈》 元·邵亨贞
以索寒梅之笑乱离避世无方略。
何处可寻幽,须期约。
桃源只在人间,争得身轻跨寥鹤。
空忆旧欢游,成今昨。 -
113.《春草碧 乱后乍见故人,情文浃甚·老来共谈》 元·邵亨贞
以索寒梅之笑乱离避世无方略。
何处可寻幽,须期约。
桃源只在人间,争得身轻跨寥鹤。
空忆旧欢游,成今昨。 -
114.《挽唐可竹》 宋·陆文圭
穿杨折桂黄梁梦,庭下哦松白发秋。
兴废乃疳千古事,荣枯肯为一身谋。
江南有客朝金嵌,天上无人记玉楼。
丹旋西风范阳路,行人回首忆林丘。 -
115.《杂曲歌辞·邯郸才人嫁为厮养卒妇》 唐·李白
妾本丛台女,扬蛾入丹阙。
自倚颜如花,宁知有凋歇。
一辞玉阶下,去若朝云没。
每忆邯郸城,深宫梦秋月。
君王不可见,惆怅至明发。 -
116.《至滑州隔河望黎阳忆丁三》 唐·王维
隔河见桑柘,蔼蔼黎阳川。
望望行渐远,孤峰没云烟。
故人不可见,河水复悠然。
赖有政声远,时闻行路传。 -
117.《雪中忆李楫》 唐·王维
积雪满阡陌,故人不可期。
长安千门复万户,何处躞蹀黄金羁。 -
118.《送新安张少府归秦中(一题作越中送人归秦中)》 唐·孟浩然
试登秦岭望秦川,遥忆青门春可怜。
仲月送君从此去,瓜时须及邵平田。 -
119.《送新安张少府归秦中(一题作越中送人归秦中)》 唐·孟浩然
试登秦岭望秦川,遥忆青门春可怜。
仲月送君从此去,瓜时须及邵平田。 -
120.《邯郸才人嫁为厮养卒妇》 唐·李白
妾本崇台女,扬蛾入丹阙。
自倚颜如花,宁知有凋歇。
一辞玉阶下,去若朝云没。
每忆邯郸城,深宫梦秋月。
君王不可见,惆怅至明发。