-
161.《忆江阴呈介甫》 宋·王令
江上城隍古镜中,城边山色翠屏风。
鱼虾接海随时足,稻米连湖逐岁丰。
泰伯人民堪教育,春申沟港可疏通。
朱轮天使从君欲,异日能忘笑语同。 -
162.《山中忆鹤林》 宋·白玉蟾
可惜兮春光,芹泥香兮燕忙。
花红兮水暖,望美人兮天一方。 -
163.《忆神童歌》 宋·白玉蟾
高怀落落如可羁,芳辞葳蕤谁摘奇。
我独一览如醉痴,恨不快覩紫芝眉。
望美人兮天一涯,面不相识心相知。
青牛不跨策蒺藜,金波停饮忘醇醨。 -
164.《寄用晦上人》 宋·魏野
帝里如何忘旧山,却因知已得名贤。
司仓道合唯无可,吏部交游祇大颠。
紫色袈裟无蕙带,清斋衬施有苔钱。
诗中琴里偏相忆,用晦还应信仲先。 -
165.《和麟游王令雪中见忆》 宋·张舜民
麟游小雪近家山,归思连云不可攀。
珍重岁寒惟白桧,忽飘幽韵到人间。 -
166.《孺人陈氏挽词》 宋·楼钥
追忆宫端旧典刑,三贞况复是难兄。
岂惟门户生光彩,直使朝廷列姓名。
烟海乘桴谁可夺,天风反火报尤明。
虽云弟娣相从去,自有英灵凛若生。 -
167.《次韵元衡忆上饶见示七言》 宋·赵蕃
避兵俱落信州溪,为客岂知湖外期。
远役不应因米屈,秋风政尔怅鲈时。
故人已寄招魂作,吾子重歌隐士诗。
回首天寒又霜雪,可教猿鹤苦凄悲。 -
168.《同扬景韩饮虞献子江亭和壁间文与可韵》 宋·程公许
晴兴属玉玩烟霏,照眼琅玕碧四围。
堂荫白茅娟子美,江吟净练忆玄晖。
谁家鼓吹观游去,何处笭箵罢钓归。
尚想江南图画里,风帆夜落道人矶。 -
169.《江城忆游庐山逢隐者》 宋·董嗣杲
饭馀睡相魔,啜茶即退舍。
支藜强窥园,试此双不借。
逐胜思秋初,曾命庐山驾。
飞瀑醒心眼,流派从空下。 -
170.《天池寺忆雪屋韶上人》 宋·董嗣杲
惠诗传驿旧,立雪想师遥。
一别此山去,清风不可招。
经窗云半掩,石塔水偏朝。
托迹今三宿,伊谁共寂寥。 -
171.《次韵苏主管忆庄器之贤良》 宋·项安世
娟秀从牙茁,声名奋角羁。
人愁万事早,谁料一官迟。
宪也虽非病,桑乎可使饥。
有穷难手援,无梦叹吾衰。 -
172.《挽吴明可给事》 宋·陈傅良
忆上诸生谒,公方薄恙侵。
欣然蒙絮帽,恨不醉花阴。
自说看人熟,相期晚岁深。
半天苍岭雪,回首为沾襟。 -
173.《寓舍听雨忆园中梅花》 宋·张镃
阴霏非是妒春华,薄命诗人带累花。
烟逼艳低侵竹冷,风拦香横逐溪斜。
开时数日曾邀客,别后连旬阻到家。
檐溜可堪声彻晓,梦中余恨亦无涯。 -
174.《送陈知录赴班改秩》 宋·陈杰
相看同味少,又送可人行。
晓日朝天旆,春江下水程。
方将有民社,何患不公卿。
还忆南楼夜,论心霜月明。 -
175.《送陈平父》 宋·葛绍体
长忆杨花归路春,最怜雪玉苦吟身。
蓬莱风日想依旧,为问细纶谁可人。 -
176.《故人蒲朝达沿檄道经广汉留连累日作诗为别》 宋·郭印
忆初鼓箧虞庠日,识面乃喜文章伯。
游从不觉化芝兰,交契悬知定金石。
萧条离绪十秋风,天涯等是飘零客。
双鳞不到雁无来,月照庭空心若失。 -
177.《吊宇文道可》 宋·郭印
居閒共喜迹相亲,桑户谁知遽反真。
三纪周旋浑作梦,一樽离别倍伤神。
旧邦犹忆江山主,新圃俄摧草木草。
阴德降祥天报定,高车驷马岂无人。 -
178.《怀归西国》 宋·释文珦
此世为何世,吾身亦幻身。
固应常邈邈,其可效频频。
饯日怀乡国,闻莺忆故人。
得归方始乐,久客厌风尘。 -
179.《送敬从可上人》 宋·释文珦
爱君心似我,十载共随缘。
离别从兹始,音书何处传。
岭云迷晚寺,江水入春田。
遥忆归栖后,松门独夜禅。 -
180.《小儿阿开周晬忆之有作》 宋·孙应时
爱子人情共,吾儿亦所怜。
精神如欲可,门户傥能传。
归去隔千里,生来正一年。
遥知晬盘侧,王母意欢然。