-
1.《神光灿》 元·丘处机
修真门户,大道家风,长春境界无边。
秀气盈盈,闲里别有壶天。
天中自然快乐,运三光、日月周旋。
忘伎巧,任淳风坦坦,圣道平平。 -
2.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
语是谤,寂是诳。
拟即乖,动即丧。
明眼人,难近傍。
绝尘情,忘伎俩。
江西马大师,南岳让和尚。 -
3.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
拟即差,动即隔。
忘伎俩,绝声色。
两手揶揄懡{左忄右罗}休,东村有个王大伯。 -
4.《夜闻故梓州韦使君明当引绋感而成章》 唐·苏颋
恻矣南邻问,冥然东岱幽。
里閈宁相杵,朝叹忽迁舟。
君心惟伯仲,吾人复款游。
对连时亦早,交喜岁才周。 -
5.《东都酺宴四首》 唐·张说
重华升宝历,轩帝眇闲居。
政成天子孝,俗返上皇初。
忘味因观乐,欢心寄合酺.自怜疲马意,恋恋主恩馀。
朱城尘曀灭,翠幕景情开。 -
6.《重阳日陪元鲁山德秀登北城,瞩对新霁,因以赠别》 唐·萧颖士
山县绕古堞,悠悠快登望。
雨馀秋天高,目尽无隐状。
绵连滍川回,杳渺鸦路深。
彭泽兴不浅,临风动归心。 -
7.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
8.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
9.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
10.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
11.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
12.《题秩巴寨》 宋·朱汝贤
十大曲破寰海知,六么对舞纖腰肢。
秩巴古寨士解围,谱传建业隆兴时。
天匏作腔豺脔皮,竹撩袅绕叠指麾。
慢曲出入和柘枝,四部中分声递随。 -
13.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
14.《除夕同舍集饮》 宋·汪元量
万里阴寒泪欲流,暂时欢笑且忘忧。
已呼赤脚来烹雁,更遣苍头为割牛。
燕伎女来情不恶,鲁男子在话难投。
欲怜半夜朝天去,霜瓦差差十二楼。 -
15.《戏作简朱天球》 宋·吴则礼
江头雪花一尺围,不妨屋角梅垂垂。
江头三日浪簸船,不妨老子被底眠。
权奇突兀众所嗔,大是个中英特人。
何曾论渠破与堕,余生且办担板过。 -
16.《与可墨竹二十韵》 宋·苏籀
天工奇水墨,晴景照檀栾。
影动嵇阮爱,笋穿淇渭干。
禅翁三昧力,老手一挥间。
意匠先鹘落,心造忘笔端。