-
1.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
2.《王显之求名其二子日忠厚日忠恕》 宋·李石
有子固可贺,无子谁为羞。
尧圣传世念,厉丑似己忧。
有子与无子,人事天为谋。
王家乌衣巷,叶叶追前修。 -
3.《贺新郎(寿蔡参政)》 宋·翁合
世事今如许。
祗先生、寿身寿国,尚堪撑拄。
一脉宽仁忠厚意,留到如今可数。
问谁是、擎天一柱。 -
4.《乞校正陆贽奏议进御札子》 宋·苏轼
臣等猥以空疏,备员讲读。
圣明天纵,学问日新。
臣等才有限而道无穷,心欲言而口不逮,以此自愧,莫知所为。
窃谓人臣之纳忠,譬如医者之用药,药虽进于医手,方多传于古人。 -
5.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
6.《追送刘侍郎以宝制帅湖北》 宋·魏了翁
士从西南来,落落仅八九。
半年北门道,几度酹别酒。
清朝志兴复,第一广英彀。
采采不及掬,引去遽盈斗。 -
7.《忠烈侯酷好山水作葬书以行於世元翁其族子传》 宋·黎廷瑞
英英太极翁,器明吴楚甲。
驰辂使沙漠,杖钺帅巴峡。
南瞻岭表缩,东睨溟涨狭。
林居念环辙,简脱卑藏筴。 -
8.《送朱贶中允宰宋城》 宋·黄庭坚
邺王台边春一空,但有雪飞杨柳风。
我从南阳解归橐,重帘复幕坐学宫。
酒材苦责公酿薄,欲经醉乡无路通。
奈何当此意绪恶,僚友决去如飞鸿。 -
9.《杂兴三首》 宋·鲜于侁
三王贵养老,取重在乞言。
酒醴副佳淆,黄发斯皤然。
朝廷本忠厚,风俗亦变迁。
岂意汉道微,侍中惟少年。
耆旧无备问,李公所以难。 -
10.《读史(三首)》 明·莫璠
赵宋世忠厚,养士三百年。
时危不负主,繄彼文状元。
勤王仗大义,擐甲相周旋。
皇天不祚宋,白日沉虞渊。 -
11.《初秋梦故山觉而有作》 宋·陆游
杜宇真吾交,劝去恨不速。
忠告输肝肺,厚意均骨肉。
陋哉鹧鸪语,揣我贫念禄。
竹鸡更鄙浅,泥淖忧车轴。
秋风严濑清,春雨戴溪绿。
行矣勿复疑,照影巾一幅。 -
12.《赠太子太傅王尚书挽词二首》 宋·梅尧臣
平生性忠厚,所守必尊君。
面实贤愚混,心惟白黑分。
事光中执法,书集右将军。
天意苦埋没,北邙松柏坟。 -
13.《赵待制挽词》 宋·楼钥
半世谁知己,登门意气倾。
交情忘父行,文会忝余盟。
持论先忠厚,谈经叹老成。
幽光谁为发,落笔泪纵横。 -
14.《挽宋柳州绶》 宋·赵蕃
少陵在大历,涪翁在元佑。
相去几百载,合若出一手。
流传到徐洪,继起鸣江右。
遂令风雅作,千载亡遗究。 -
15.《次儿瀹以的字韵呈喜而又赋》 宋·陈著
一诗未足见儿贤,意气中閒颇蔼然。
忠厚人家宜有后,乱离时世始知天。
老怀信汝穷须达,俗眼从渠丑做妍。
培得根深花自茂,莫将今日看他年。 -
16.《陪韩子云吊张安国舍人墓》 宋·章甫
顷从武昌守,来哭清果墓。
老泪湿征衫,伤心不忍去。
焉知五载后,重到山崔嵬。
松柏倏已拱,宿草缠余哀。 -
17.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
18.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
19.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
20.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。