-
1.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
2.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
3.《宵民》 唐·李群玉
大雅无忧怨,宵民有爱憎。
鲁侯天不遇,臧氏尔何能。
惨惨心如虺,营营舌似蝇。
谁于销骨地,一鉴玉壶冰。 -
4.《绮罗香》 宋·陈著
霁晓楼台,斜阳渡口,凉腋新声初到。
占断清阴,随意自成宫调。
看取次、颤引薰风,想无奈、露餐清饱。
有时如、柔袅琴丝,忽如笙咽转娇妙。 -
5.《绮罗香》 宋·陈著
霁晓楼台,斜阳渡口,凉腋新声初到。
占断清阴,随意自成宫调。
看取次、颤引薰风,想无奈、露餐清饱。
有时如、柔袅琴丝,忽如笙咽转娇妙。 -
6.《代葛沙门妻郭小玉诗》 南北朝·鲍令晖
明月何皎皎。
垂櫎照罗茵。
若共相思夜。
知同忧怨晨。
芳华岂矜貌。
霜露不怜人。
君非青云逝。
飘迹事咸秦。
妾持一生泪。
经秋复度春。 -
7.《相和歌辞·婕妤怨》 唐·翁绶
谗谤潜来起百忧,朝承恩宠暮仇雠。
火烧白玉非因玷,霜翦红兰不待秋。
花落昭阳谁共辇,月明长信独登楼。
繁华事逐东流水,团扇悲歌万古愁。 -
8.《相和歌辞·宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
9.《怨歌行》 唐·李白
十五入汉宫,花颜笑春红。
君王选玉色,侍寝金屏中。
荐枕娇夕月,卷衣恋春风。
宁知赵飞燕,夺宠恨无穷。 -
10.《怨别》 唐·孟郊
一别一回老,志士白发早。
在富易为容,居贫难自好。
沉忧损性灵,服药亦枯槁。
秋风游子衣,落日行远道。
君问去何之,贱身难自保。 -
11.《古宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
12.《婕妤怨》 唐·翁绶
谗谤潜来起百忧,朝承恩宠暮仇雠。
火烧白玉非因玷,霜翦红兰不待秋。
花落昭阳谁共辇,月明长信独登楼。
繁华事逐东流水,团扇悲歌万古愁。 -
13.《怨诗效徐淑体》 唐·姚月华
妾生兮不辰,盛年兮逢屯。
寒暑兮心结,夙夜兮眉颦。
循环兮不息,如彼兮车轮。
车轮兮可歇,妾心兮焉伸。 -
14.《怨诗效徐淑体》 唐·姚月华
妾生兮不辰,盛年兮逢屯。
寒暑兮心结,夙夜兮眉颦。
循环兮不息,如彼兮车轮。
车轮兮可歇,妾心兮焉伸。 -
15.《怨词》 两汉·王昭君
秋木萋萋,其叶萎黄,有鸟处山,集于苞桑。
养育毛羽,形容生光,既得行云,上游曲房。
离宫绝旷,身体摧藏,志念没沉,不得颉颃。
虽得委禽,心有徊惶,我独伊何,来往变常。 -
16.《和陶怨诗示庞邓》 宋·苏轼
当欢有余乐,在戚亦颓然。
渊明得此理,安处故有年。
嗟我与先生,所赋良奇偏。
人间少宜适,惟有归耘田。 -
17.《秋闺怨》 宋·曹勋
忧勤番作妒,险詖自为才。
赵瑟弦初绝,秦筝曲更哀。
蛛纲罗妆鉴,庭芜暗玉阶。
听鸡虽自误,辞辇却成非。
犹谢昭阳月,时来照寝衣。 -
18.《怨遥夜》 宋·曹勋
祥鸾伏竄兮,鸱枭号呼。
哲人永叹以哀吟兮,贪夫适其觊觎。
彼庭燎之不吾遭兮,良卷怀而郁纡。
劳歌三发兮,晨鸡未旦。
使我耿耿以戚忧兮,独展转而向隅。 -
19.《妆楼怨》 宋·王炎
长安甲第凝丹碧,门外如云珠履客。
主人对客懒将迎,别有洞天双国色。
帘帏不动春风香,乃翁但醉流霞觞。
绿丝垂地细君惜,从今可老温柔乡。 -
20.《节南山》 先秦·佚名
节彼南山,维石岩岩。
赫赫师尹,民具尔瞻。
忧心如惔,不敢戏谈。
国既卒斩,何用不监!节彼南山,有实其猗。