-
1.《过旧居遇邻家子述怀》 宋·周文璞
忆昔玉雪时,最感邻媪嫂。
翦罗作发鬌,添玑缀纹褓。
今回遇孙枝,面墨体枯槁。
念彼旧宅凶,灾衅失依保。 -
2.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
3.《耕堂杂兴》 宋·苏滨
背乡不过五十日,世事如云逐段移。
客里念家家念客,归来一似未午地。 -
4.《送李钧郎中》 宋·苏辙
君家毗陵本江南,虽为浙西终未甘。
风流秀发自不减,气质浑朴犹中含。
敲榜满前但长啸,簿书堆案常清谈。
湖中往往载画舫,竹下小小开茅庵。 -
5.《枕上闻橹声》 宋·李流谦
劝君不须下瞿唐,顺流从此道路长。
劝君早上瞿唐去,溯流虽艰近家乡。
我今出蜀几寒暑,催归苦念家人语。
更烦舟子策全功,疾趁鸣鸡起摇橹。 -
6.《雨淋铃》 宋·杜龙沙
窗影珑璁,画楼平晓,翳柳啼鸦。
门巷渐有新烟,东风定、人扫桐花。
峭寒斗减,看旅雁、争起蒹葭。
溯断云,多少悲鸣,数行又下远行沙。 -
7.《白鹭洲》 清·余怀
洲前白鹭几时飞?芳草王孙归未归?
二水依然台下过,阿谁演念家山破。 -
8.《读刘阮传》 明·张简
俗缘未断念家乡,回首仙源竟渺茫。
野鸟自啼春自好,桃花应是怨刘郎。 -
9.《再次前韵》 宋·王安石
秋灯一点映笼纱,好读楞严莫念家。
能了诸缘如梦事,世间唯有妙莲花。 -
10.《答妇词》 宋·戴复古
江山阻且长,矫首乡关隔。
空闺泣幼妇,憔悴失颜色。
隐闵鹳鸣篇,寄彼西飞翼。
剥封览情素,既喜复凄恻。