-
401.《有叹》 宋·陈造
应事如应敌,收功端有素。
诗乃随景迁,预计几胶柱。
鼓吹月明秋,当时亦佳句。
见卵求时夜,竟为阴云妒。 -
402.《题识山堂》 宋·陈造
物之或暌九牛毛,理有适契鹤鸣皋。
对山眩旋目无主,山灵定笑山不遭。
庐阜姿态杳莫状,烟容岚影翻海涛。
德人眼力了天巧,离朱眸睨难形逃。 -
403.《送万俟持正三首》 宋·李新
东湖春水归,湖上主人去。
红尘舞衿暗,水面空落絮。
明月怅孤风,长安在何处。 -
404.《白居易有望阙云遮眼思乡雨滴心之句用其韵为》 宋·郑刚中
天高不碍眼,矫首见尧云。
况复烟雾清,八荒静无尘。
垂空不可状,变化何轮囷。
遥知五色光,上下藏北辰。
我今在人世,怅望那得亲。 -
405.《宿崇德祠下望青城诸山》 宋·王灼
昔年来就学,颇熟青城面。
虽无寻山分,犹喜旦暮见。
违去八寒暑,梦想无时休。
谁意俗士驾,复作山不游。 -
406.《持节过界》 宋·曹勋
泗滨怅望草连云,眼暗凄尘只断魂。
香火固难寻宝塔,云烟时复见沙墩。
五更悲壮眠难熟,一片荒寒晓更昏。
往事兴怀今二纪,道傍父老岂儿孙。 -
407.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
408.《和诸友春雪》 宋·胡寅
蛰虫恰好雷声发,更听阳春歌白雪。
仙葩乱坠絮缤纷,奇韵相高山嶮绝。
笔尖不为风力退,酒面肯作冰澌冽。
千林万木绚华滋,玉李银桃几时结。 -
409.《题永州东山西亭》 宋·胡寅
此亭得名从子厚,琬琰一篇传不朽。
我来相望三百年,误使承流称太守。
初无施舍慰民心,漫有诗歌喧众口。
东山妓女北海尊,歌舞春风醉花柳。 -
410.《送张倩归衡岳》 宋·胡寅
鄙人丽丹书,分合堕荒杳。
玉郎胡为来,高谊云共眇。
一年常惜日,四序乃过鸟。
安能久相留,话别情太悄。 -
411.《和彦达》 宋·胡寅
扶藤有兴即东西,不用花骢向月啼。
閒看浮云倚危峤,静临流水瞰寒溪。
过频幸乐鸡豚社,归暮何忧虎豹蹊。
肯似世尘名利客,班荆折柳怅分携。 -
412.《自登道来马豀作》 宋·李流谦
朝暾拔山红一丈,露草烟林气萧爽。
出门华构照新绿,并辔宝珂喧碎响。
僮奴尚语林薄间,马蹄势已青云上。
琳宫百年傲风雨,气象雄深挟千嶂。 -
413.《病中作此》 宋·李流谦
苦热日念秋,秋至转多病。
枯藤不得力,小室同械禁。
形骸老翁然,但未雪绕鬓。
秋山叠翠嶂,秋月挂冰镜。 -
414.《中秋追和李方叔咏舞者》 宋·姜特立
乐声催遍上华裀,回雪光中不见尘。
今日同间易惆怅,当筵踏月更何人。 -
415.《刘德修右史去国示所和从父东谿及杨子直诗走》 宋·楼钥
东谿诗似老弥明,倾盖论诗绝点尘。
笔墨为供无尽藏,江湖乞得自由身。
出门远送成惆怅,无计相留更主臣。
但愿皇天开老眼,不应空谷滞斯人。 -
416.《读范吏部三高祠堂记》 宋·楼钥
三高之风天与高,三高之灵或可招。
小山以后无此作,具区笠泽空寥寥。
几从垂虹荡双桨,寓目沧浪独怊怅。
笔端不倒三峡流,欲遽招之恐长往。 -
417.《赠别罗舜举》 宋·廖行之
忆昔相从游,往往尝继晷。
论文在肺肝,商确到肌体。
一从怅分携,凫雁惯居徙。
相望两川间,别梦萦百里。 -
418.《怀甘叔异曲江庵寄叔异》 宋·赵蕃
梦寐曲江矶,矶头隐墅扉。
朝筇惊鹭起,暮履看渔归。
志士泣兰芷,高人甘蕨薇。
怅予非所事,乐尔谢尘鞿。 -
419.《春夜对月弹琴有怀》 宋·刘学箕
一春春雨连春阴,今夕何夕月满林。
举头遥望星汉碧,皎皎明镜县东岑。
栏杆浩欤三顾影,有酒有酒谁与斟。
我思两弟怨以喑,邈不可见愁缔心。 -
420.《寒食曲》 宋·周文璞
今年寒食好天色,游人踏青行不极。
寻山不惮千里远,往往啼号湿松柏。
一杯才酹坟上土,祗就坟前便歌舞。
故乡自有懊恼声,插腰羊皮小番鼓。