-
421.《夜坐读书》 宋·周文璞
此生无耽嗜,独具爱书癖。
旁搜固未暇,乍见亦略识。
尘土苦见污,更苦官事逼。
纸灯既自剪,竹牖仍仆织。 -
422.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
423.《送别制置董侍郎东归》 宋·程公许
荷囊晓趁紫宸朝,玉立堂堂侍冕旒。
帝为蚕丛精择帅,诏颂虎节往分忧。
旌幢云合三千乘,锦绣春浓六十州。
仪凤雅应为国瑞,烹鲜何忍与民仇。 -
424.《述九颂·载英》 宋·程公许
岷山兮五岳丈人,大江兮四渎之尊。
羌郁积兮佳气固人物兮载英。
环两川兮千里,何江乡兮专媺汇千顷兮玻瓈,龙与鹤兮集止。 -
425.《宗博宫讲何丈以诸贤所赋清赋堂诗轴示教借和》 宋·程公许
避影恶木阴,忍渴贪泉水。
君看象渡河,步步须徹底。
士当秉特操,盛行贵知止。
佳境著蔗根,甘或起瓜蒂。 -
426.《中元节日登舟赴官巴西兄侄偕亲友追送三十里》 宋·程公许
随牒倦尘土,归梦长纷纭。
及归岁阻饥,负米良艰勤。
细摹食粥帖,长歌送穷文。
忽棒毛生檄,往撷鲁宫芹。 -
427.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
428.《桂花下》 宋·苏泂
羽服悬知澹不妍,五更清吹月明前。
明朝多少尘劳事,自倚虚檐一怅然。 -
429.《贺新郎·雪鬓难重绿》 宋·吴潜
雪鬓难重绿。
但然、黄庭境界,抱藏龟六。
也向无何乡里去,白堕舟边漾渌。
算种种、尘缘都足。 -
430.《齐安早眺》 宋·周弼
阴阴城垒静,极望不飞尘。
草色横江暮,莺声出塞春。
清时应洗甲,来岁又逢辛。
惆怅经过处,都非往昔人。 -
431.《已卯雨后春兴呈吟友》 宋·卫宗武
一气散冲融,生意溢群动。
膏泽溜涓涓,物华来总总。
孤芳擅魁元,众卉遂宾从。
丹碧互鲜妍,低昂相错综。 -
432.《再用韵答和者》 宋·卫宗武
依山构靖庐,虽陋亦可坐。
幽林隔尘嚣,逦迤八九嶞。
时来友高士,一岁知几过。
野花薰醉醒,山鸟啼梦破。 -
433.《访胡景颜》 宋·姚勉
适斋诗仙人,吟境天宽广。
闻诗未识面,鱼雁空来往。
道周歘相遇,尉此积岁仰。
烟林指深处,邀我税尘鞅。 -
434.《塞翁吟·睡起鸾钗亸》 宋·陈允平
睡起鸾钗亸,金约鬓影胧?。
桅佩冷,玉丁东。
镜里对芙蓉。
秦筝倦理梁尘暗,惆怅燕子楼空。 -
435.《送李道士南游》 唐·徐铉
云水李道士,曾为中贵人。
绮纨终不恋,松鹤自相亲。
云气苍梧晚,芒花紫盖春。
匏瓜老犹系,惆怅望行尘。 -
436.《沁园春 飞吟亭,和白玉蟾韵》 元·许有壬
少日飞腾,湖海奇胸,风云壮图。
把人间远道,看为咫尺,眼前实地,认作虚无。
酾酒中天,振衣千仞,尘世烟霞有几区。
君山下,见洞庭清浅,欲问麻姑。 -
437.《沁园春 飞吟亭,和白玉蟾韵》 元·许有壬
少日飞腾,湖海奇胸,风云壮图。
把人间远道,看为咫尺,眼前实地,认作虚无。
酾酒中天,振衣千仞,尘世烟霞有几区。
君山下,见洞庭清浅,欲问麻姑。 -
438.《沁园春 次张孟功韵》 元·许有壬
击楫中流,跃马长途,今非向年。
叹故人万里,江东渭北,流光几度,雁后花前。
鬓影星星,人情落落,恰念苏家负郭田。
空惆怅,负清泉白石,布袜行缠。 -
439.《沁园春 次张孟功韵》 元·许有壬
击楫中流,跃马长途,今非向年。
叹故人万里,江东渭北,流光几度,雁后花前。
鬓影星星,人情落落,恰念苏家负郭田。
空惆怅,负清泉白石,布袜行缠。 -
440.《齐天乐 张翔南寓金陵时,尝有寄金子尚魏彦》 元·邵亨贞
,独以赏音见许,而不知予频年连婴逆景,久疏词笔,非复向时怀抱矣,戊申秋杪,邾仲羲持示词卷,且辱彦文寄声,并索近作入卷,乃为倚歌二阕,其一以答彦文,其一以喜翔南还家当年放浪苏台下,长从故人诗酒。
茧帖飞花,*弦度曲,思绕阊门杨柳。
星霜易久。
怅十载分携,几番回首。