-
1.《风雨渡扬子江》 元·吴莱
大江西来自巴蜀,直下万里浇吴楚。
我从扬子指蒜山,旧读《水经》今始睹。
平生壮志此最奇,一叶轻舟傲烟雨。
怒风鼓浪屹于城,沧海输潮开水府。 -
2.《松风轩晚望》 宋·刘宰
远山亚归云,近山留夕照。
澄江横净練,怒风收众竅。
东南佳山水,此地宅其要。
连薨三万家,金璧互辉耀。 -
3.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
4.《泊小姑山》 宋·陈造
楚山屹两姑,我见乃其稚。
闻名诗卷音,识面客舟次。
玉刻极端丽,簪植瞑苍翠。
娟月上天角,相与诧妩媚。 -
5.《翠蛟亭和鞏栗斋韵》 宋·赵彦假
天下名洞天,有山必有水。
馀杭山水窟,神仙所栖止。
仙人乘云玉,玉蛟留潭底。
至今雷雨夕,蛟睡时惊起。 -
6.《阴漫漫行》 宋·王安石
愁云怒风相追逐,青山灭没沧江覆。
少留灯火就空床,更听波涛围野屋。
忆昨踏雪度长安,夜宿木瘤还苦寒。
谁云当春便妍暖,十日九八阴漫漫。 -
7.《记梦》 宋·陆游
夜梦有客短褐袍,示我文章杂诗骚。
措辞磊落格力高,浩如怒风驾秋涛。
起伏奔蹴何其豪,势尽东注浮千艘。
李白杜甫生不遭,英气死岂埋蓬蒿?晚唐诸人战虽鏖,眼暗头白真徒劳!何许老将拥弓刀,遇敌可使空壁逃。 -
8.《郡界闵雨州将率官属禳禬》 宋·宋祁
劭农方狎野,熯旱叹焦原。
六幕沈云族,千箱害稼孙。
都人望天汉,国相闭阳门。
盛怒风生穴,汙邪祝有豚。
征徒休道樾,汲缶涸中园。
米价高何许,痴人遂不言。 -
9.《重赋京居暮春感兴》 宋·贺铸
怒风狂雨信悠悠,收拾春华不少留。
祗有柳绵吹未尽,墙阴落泊伴人愁。 -
10.《巡寨偶书》 宋·刘子翚
穷寇转趋海,吾邦备宜先。
连年戍役频,徽兵及渔佃。
扶藏或稚齿,婴胄仍华颠。
未知戎伍肃,朱旗乱长阡。 -
11.《次韵严文炳暂别归吴门》 宋·陈造
白驹絷维之,君乃再岁住。
政如何蓧翁,鸡黍止季路。
得句推敲余,每肯向予吐。
平生识丁字,颇亦指佳处。 -
12.《归自湖西》 宋·陈造
晨具湖西饭,还家腹果然。
怒风长擘席,急浪不鸣船。
身觉青冥上,情留白鸟边。
衰年端一快,整帽向云天。 -
13.《春日即事九首》 宋·李廌
怒风吹老屋,急雨闹空庭。
莫叹林花尽,悬知陇麦青。 -
14.《赠已讷二老轩》 宋·郑清之
吾闻墨者徒,设教本兼爱。
释伽弘其源,方识宇宙大,河沙与宝塔,平待了无碍。
夫何佛法衰,涉晋唐五代。 -
15.《春晚客中杂吟四绝句》 宋·程公许
怒风转暖和阴寒,春尽如何衣怯单。
最忆就林煨苦笋,六年轻失此清欢。 -
16.《送家朝南徵君二首》 宋·程公许
万里岷峨入贡琛,怒风抟上九霄鹏。
人才於国犹元气,天步如今甚薄冰。
家父忧心宜有诵,嗣王求助可无惩。
男儿不朽须名节,共同木之湾又一灯。 -
17.《送梁伯暘归括苍三首》 宋·刘宰
怒风驾海潮,钱塘天下庄。
岷山浚源委,东下极奔放。
中横吴淞江,烟波渺四望。
归欤太史笔,偃蹇九霄上。 -
18.《登高丘望无海》 宋·李复
登高望远海,冥冥湿天际。
百川趋东南,奔腾卷厚地。
自从开辟来,溶停不可计。
浩浩无增亏,周流在一气。 -
19.《题载记》 宋·李复
河鱼出龙门,云雷走平地。
飞腾不上天,临流夜生子。
生子子有神,怒风翻海水。
长爪探阳乌,中原苦腥气。 -
20.《冬日》 宋·李复
日出东南隅,转侧下西陆。
不经中天行,但惊六龙速。
愁寒余月阴,云重欲压屋。
霰雪飞不断,凝冰介万木。