-
81.《风》 宋·刘克庄
风于天地间,惟桂尤其雄。
将由岩窍多,或是地形穹。
不知起何处,但觉来无穷。
浮埃晦白昼,奇响激半空。 -
82.《秋旱继以大风即事十首》 宋·刘克庄
苹末萧萧忽怒飞,松公欲仆竹君欹。
无人委曲镌风伯,晚稻方花最怕吹。 -
83.《古风》 宋·王令
古风何寥疏,世方盛夸慕。
利涂剧先趋,直轨迷曲注。
浑浑九河翻,仡仡百川注。
分争或多岐,敛枕才一趣。 -
84.《北风》 宋·陈与义
北风掠野悲岁暮,黄尘涨街人不度。
孤鸿抱饥客千里,性命么微不当怒。
梅花欲动天作难,蓬飞上天得盘桓。
千里卧木枝叶尽,独自人间不受寒。 -
85.《秋夜古风》 宋·晁补之
瑶池始波县圃风,邓林飞叶云搅空。
人间栎社几黄落,晓窗洗黛悲青铜。
常嗟彭祖悔杖晚,不见王母桃花红。
安知帝怒削龙伯,舆峤已没归墟中。 -
86.《和子瞻题风水洞》 宋·苏辙
风送江湖满洞天,洞门可听人无缘。
土囊郁怒声初散,石齿聱牙势未前。
乐奏洞庭真跌宕,歌传帝所亦清便。
何人隐汭观遗韵,重使颜成问嗒然。 -
87.《南康阻风游东寺》 宋·苏辙
欲涉彭蠡湖,南风未相许。
扁舟厌摇荡,古寺慰行旅。
重湖面南轩,惊浪卷前浦。
霏微雪阵散,颠倒玉山舞。 -
88.《丹阳湖阻风二首》 宋·王之道
水阔风还怒,舟轻浪更颠。
云容初过雨,湖势欲吞天。
沙觜青枫外,鱼罾白鸟边。
夕阳应到岸,沉醉酒家眠。 -
89.《和孔纯老江上游风题酒肆》 宋·王之道
对酒应从暮吹号,酒行还喜荐溪毛。
若将物象评诗思,须向江头看怒涛。 -
90.《次韵秦寿之雷江阻风》 宋·王之道
君之是行亦不恶,到处名山得佳作。
江神好事欲援例,横起狂风卷帆脚。
要求诗句须少驻,故戏舟师令暂泊。
雷江正在淮南岸,万顷黄芦映于廓。 -
91.《京口遇大风》 宋·王珪
虹蜺赫奕射中天,怒竅风号势塕然。
云翼扶抟弥九万,海帆飞迅越三千。
鲵嘘骇浪时开阖,鳌负灵山或泝沿。
安得琴高控双鲤,一驱霾曀静洪渊。 -
92.《董役河上风霾繼日》 宋·强至
春迟地冷日萧骚,野旷林疏风怒号。
畚锸一声趋蚁垤,旗幡四面落鸿毛。
黄埃成穗坐还积,绿鬓欲丝歌漫劳。
暂闭柴荆如避寇,江湖归思入渔舠。 -
93.《雁汊东守风四首》 宋·陈造
枉渚八日留,池口百里近。
东风翻白波,寸步不容进。
如许天吴怒,颇讶地轴震。
崩腾雪山飞,胆掉老眼晖。 -
94.《郢州守风二首》 宋·陈造
瓮盎轟豗恣击撞,佩环时亦奏铿锵。
风涛欲静犹须怒,一付天吴自抑扬。 -
95.《山口阻风》 宋·陈师道
夕风朝未回,来云去为雨。
系舟直山口,天意遽如许。
涛风两方斗,丘原莫当怒。
两山为俯仰,一鸟不得度。 -
96.《和魏衍同游阻风》 宋·陈师道
旧说春风亦世情,不应作意断人行。
绝须一怒催新句,更可多忧促短生。
胜日著忙端取怪,妙年得此未须惊。
悬知出处非吾事,已复星河烂漫晴。 -
97.《回风行》 宋·陈师道
悬流汹汹从天来,南风五日斗不开。
御风起柂虎著翼,冲风系缆颜死灰。
昨日逆风今日回,万人莫挽才浮杯。
篙牵相贺天意得,秋声满帆风倒桅。
去留异态须一怒,造物可得无嫌猜。 -
98.《秋风》 宋·李廌
万籁静中起,扶摇风怒号。
半天鸣剑戟,平地卷波涛。
鷁退宋都疾,鹏抟溟海高。
贺兰吹不尽,何用战蓬蒿。 -
99.《到仪真沙河阻风三首》 宋·吴芾
快意由来未易逢,顺流却值打头风。
篙师知是江神怒,引棹重回小浦中。 -
100.《江行阻风》 宋·吴芾
我生走四方,足迹亦几遍。
初未识江行,每起浮家羡。
一从登此舟,举室尽欣忭。
既得舍车徒,且免入邮传。