-
1.《刘生》 南北朝·徐陵
刘生殊倜傥。
任侠遍京华。
戚里惊鸣筑。
平阳吹怨笳。
俗儒排左氏。
新室忌汉家。
高才被摈压。
自古共怜嗟。 -
2.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
3.《偶连日食鸡夜梦有截一支者颇怜之有谓予言鸡》 宋·李流谦
平生不喜杀,杀戒宿所钦。
累此多病身,蔬食惭未能。
连日管庖供,只难荐肴蒸。
异林发农惊,截支血霪霪。 -
4.《怜猫示内》 宋·陈著
黑花一衔蝉,畜之今几年。
捕攫奔走捷,巧黠乃其天。
一脔亦割啗,分与眠席眠。
迩来主人出,出久厨无烟。 -
5.《杂曲歌辞·定情乐》 唐·施肩吾
敢嗟君不怜,自是命不谐。
著破三条裾,却还双股钗。 -
6.《丹阳刺史挽词三首》 唐·骆宾王
百龄嗟倏忽,一旦向山阿。
丹桂销已尽,青松哀更多。
薰风虚听曲,薤露反成歌。
自有藏舟处,谁怜隙驷过。 -
7.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
8.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
9.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
10.《巴陵赠贾舍人》 唐·李白
贾生西望忆京华,湘浦南迁莫怨嗟。
圣主恩深汉文帝,怜君不遣到长沙。