-
21.《西平乐·稚柳苏晴》 宋·周邦彦
稚柳苏晴,故溪歇雨,川迥未觉春赊。
驼褐寒侵,正怜初日,轻阴抵死须遮。
叹事逐孤鸿尽去,身与塘蒲共晚,争知向此,征途迢递,伫立尘沙。
追念朱颜翠发,曾到处、故地使人嗟。 -
22.《感春之际以病止酒水丘有简云时雨乍晴物景鲜》 宋·梅尧臣
东风固无迹,何处见春归。
土逐草心坼,雨兼花片飞。
虽怜柔甲长,只恐艳条稀。
君但惜晴景,休言止酒非。 -
23.《雪霁霜晴独寻山迳菊花犹盛感而赋诗》 宋·王禹偁
狼藉金钱撒野塘,几丛无力卧斜阳。
争偷暖律输桃李,独亚寒枝负雪霜。
谁惜晚芳同我折,自怜孤艳袭人香。
幽怀远慕陶彭泽,且撷残英泛一觞。 -
24.《雪晴》 宋·曾几
衾裯一夜冷于冰,雪事心知作得成。
自起穴窗看不见,却来欹枕听无声。
下床走报童心喜,开户惊呼老眼明。
晴日垂檐白银塔,怪奇亦复可怜生。 -
25.《雪晴》 宋·曾几
未快溪桥踏雪心,朝阳已复上遥岑。
可怜昨夜琼瑶迹,化作春泥尺许深。 -
26.《余过兴州太守晁侯延之于东池晴碧亭且道其所》 宋·文同
郑谷题诗处,荒凉不复知。
使群来问日,景物欲归时。
崖巘供清溜,亭台绕翠漪。
主人怜过客,借与傲炎曦。 -
27.《喜晴应诏勑自疏韵诗》 南北朝·庾信
御辩诚膺录。
维皇称有建。
雷泽昔经渔。
负夏时从贩。 -
28.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
29.《岁寒而春迟闰正月犹有雪三日乃消今日方晴快》 宋·毛滂
东风果来否,雪意不肯消。
初疑寒作威,势猛意反韶。
玲珑开琼花,瑶草亦有苗。
细观如可人,玉立耿高标。 -
30.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
31.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
涨江方断渡,小棹信轻生。
贫贱谁怜汝,漂浮空自惊。
一官终窃食,何计早归耕。
忽发骚人恨,凄凉久未平。 -
32.《次韵鲁如晖雪晴》 宋·韩元吉
腊近千门雪,风高一夜晴。
醉余和初拥,梦破觉窗明。
鼙鼓三年戍,关河万里情。
应怜铁甲冷,烽火未须惊。 -
33.《晚晴》 宋·王之道
飞霰飘飘堕晚风,乱山无数暮云同。
天工却似怜羁旅,又变霜华见碧空。 -
34.《将至泗上微雪快晴》 宋·吴则礼
僧伽怜吾来,娱我六出英。
又复忧吾寒,迎我以好晴。
何以谢僧伽,汲水添净瓶。 -
35.《雪晴再用韵》 宋·陈造
龙烛飞空雪渐无,光摇穷巷丽金铺。
妓楼遽喜春生座,席户浑惊粟在肤。
剡水不须乘兴去,饭山犹是作诗臞。
自怜白发疎慵客,拥被高舂梦未苏。 -
36.《雪晴后书怀》 宋·虞俦
烂银白璧遣谁收,米尽家家典破裘。
应为溪桥添晓溜,岂怜野渡有横舟。
侵凌蓬鬓霜千丈,浮动梅梢月一钩。
岁晚风光天必相,未甘亭上话三休。 -
37.《和孙尉登空翠堂鼓琴酌茗有怀怜令二首》 宋·虞俦
楼畔晴岚翠拂空,天教我辈一尊同。
只愁杨柳归来绿,却叹桃花去后红。
春事又还觞咏里,人生正堕别离中。
不堪搔首东南望,独立惊风叹断鸿。 -
38.《社日喜晴分韵得前字》 宋·刘学箕
夜来急雨淙飞檐,脱惊红日辉潭川。
梨花有情朝露重,柳带无力春风颠。
傍帘新燕低拂凉,入槛戏蝶相聊翩。
今晨天气亦佳尔,一春未见兹晴暄。 -
39.《良月十六日以祈晴宿斋郊坛寺僧拉登梅岩读高》 宋·程公许
祝册颂九重,郊丘以晴祷。
小臣职骏奔,单车倦涂潦,崇阜逾巘崿,层坛敷千藁右兴念经始,面势若天造。 -
40.《祷晴福善》 宋·方岳
夜落檐花未肯晴,灯寒等不到天明。
自怜短发垂垂老,一滴秋霖白一茎。