-
201.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
202.《荆门道怀古》 唐·刘禹锡
南国山川旧帝畿,宋台梁馆尚依稀。
马嘶古道行人歇,麦秀空城野雉飞。
风吹落叶填宫井,火入荒陵化宝衣。
徒使词臣庾开府,咸阳终日苦思归。 -
203.《浙西李大夫述梦四十韵并浙东元相公酬和斐然继声》 唐·刘禹锡
位是才能取,时因际会遭。
羽仪呈鸑鷟,铓刃试豪曹。
洛下推年少,山东许地高。
门承金铉鼎,家有玉璜韬。 -
204.《和浙西李大夫伊川卜居》 唐·刘禹锡
早入八元数,尝承三接恩。
飞鸣天上路,镇压海西门。
清望寰中许,高情物外存。
时来诚不让,归去每形言。 -
205.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
206.《望夫山》 唐·刘禹锡
终日望夫夫不归,化为孤石苦相思。
望来已是几千载,只似当时初望时。 -
207.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
208.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
209.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。 -
210.《擢第后东归书怀,献座主吕侍御》 唐·孟郊
昔岁辞亲泪,今为恋主泣。
去住情难并,别离景易戢。
夭矫大空鳞,曾为小泉蛰。
幽意独沉时,震雷忽相及。 -
211.《戏赠无本》 唐·孟郊
长安秋声干,木叶相号悲。
瘦僧卧冰凌,嘲咏含金痍。
金痍非战痕,峭病方在兹。
诗骨耸东野,诗涛涌退之。 -
212.《终南山下作》 唐·孟郊
见此原野秀,始知造化偏。
山村不假阴,流水自雨田。
家家梯碧峰,门门锁青烟。
因思蜕骨人,化作飞桂仙。 -
213.《终南山下作》 唐·孟郊
见此原野秀,始知造化偏。
山村不假阴,流水自雨田。
家家梯碧峰,门门锁青烟。
因思蜕骨人,化作飞桂仙。 -
214.《送从弟濛赴饶州》 唐·张籍
京城南去鄱阳远,风月悠悠别思劳。
三领郡符新寄重,再登科第旧名高。
去程江上多看堠,迎吏船中亦带刀。
到日更行清静化,春田应不见蓬蒿。 -
215.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
216.《与马异结交诗》 唐·卢仝
天地日月如等闲,卢仝四十无往还。
唯有一片心脾骨,巉岩崒硉兀郁律。
刀剑为峰崿,平地放著高如昆仑山。 -
217.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
218.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
219.《酬卢秘书》 唐·元稹
偶有冲天气,都无处世才。
未容荣路稳,先踏祸机开。
分久沉荆掾,惭经厕柏台。
理推愁易惑,乡思病难裁。 -
220.《献荥阳公诗五十韵》 唐·元稹
郑驿骑翩翩,丘门子弟贤。
文翁开学日,正礼骋途年。
骏骨黄金买,英髦绛帐延。
趋风皆蹀足,侍坐各差肩。