-
21.《绍兴壬子六月先公再被掖垣之命某时侍行自清》 宋·胡寅
车骑纷来去,帆樯竞泝沿。
云閒天淡淡,江静竹娟娟。
耻学飞腾术,慵参寂灭禅。
春风常满意,无处不怡然。 -
22.《喜迁莺·门开悟》 元·王哲
门开悟。
此去难为,双眸回顾。
得云*,怡然稳驾,飚外乐声堪*。
他旧朋霞友,舞袖前来谈吐。 -
23.《锦堂春·试问修行》 元·王哲
试问修行,才登户牖,应是下手何如。
便先令欢乐,於已开舒。
待款款寻来,的当端正,意灭情祛。
做嬉嬉坦荡,更认闲闲,闲里安居。 -
24.《受恩深》 元·王哲
性乱因醪误。
精枯缘色妒。
眼神伤败,被财役住。
鼻浊如何,只为气使馨清去。 -
25.《满庭芳 赠长安吉祥散人王姑》 元·马钰
死生事紧,悬甚儿孙。
怡然跳出家门。
物外逍遥,住个无事闲轩。
常常澄心绝虑,便名为、捉马擒猿。 -
26.《满庭芳 离苦海,赠张二官》 元·马钰
人喜生儿,谁知替你,被他夺了精神。
系伊心意,唯恐不成人。
养大留心何处,惜妻男、忘了伊恩。
休惆怅,闻身强健,别觅个良因。 -
27.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
小小青山,丛丛翠竹。
野景无多,怡然纵目。
明觉老人,向独脱无依处。
闲坐解疏慵,为静胜所缚。 -
28.《岳阳楼记》 宋·范仲淹
庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。
越明年,政通人和,百废具兴。
乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上。
属予作文以记之。 -
29.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
30.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
31.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
32.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
33.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
34.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
35.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
36.《夏云峰·做修持》 元·王哲
做修持。
应不在、端坐子午双时。
铅汞自然要结,只用真慈。
捷中玄迳,谁会得、独我怡怡。 -
37.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
38.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
39.《白云歌寄陆中丞使君长源》 唐·皎然
一见西山云,使人情意远。
凭高发咏何超遥,道妙如君有舒卷。
萦空叠景多丽容,众峰峰上自为峰。 -
40.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。