-
1.《秋园咏物》 宋·薛循祖
风急翅纷纷,遥空自作群。
到来秋塞月,鸣入暮江云。
乱起千行字,俱飞一片文。
高楼有思妇,嘹呖岂堪闻。 -
2.《乌引雏》 唐·韦应物
日出照东城,春乌鸦鸦雏和鸣。
雏和鸣,羽犹短。
巢在深林春正寒,引飞欲集东城暖。
群雏缡褷睥睨高, -
3.《秋雨叹三首》 唐·杜甫
雨中百草秋烂死,阶下决明颜色鲜。
著叶满枝翠羽盖,开花无数黄金钱。
凉风萧萧吹汝急,恐汝后时难独立。
堂上书生空白头,临风三嗅馨香泣。 -
4.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
5.《官池春雁二首》 唐·杜甫
自古稻粱多不足,至今鸂鶒乱为群。
且休怅望看春水,更恐归飞隔暮云。
青春欲尽急还乡,紫塞宁论尚有霜。
翅在云天终不远,力微矰缴绝须防。 -
6.《寄韦有夏郎中》 唐·杜甫
省郎忧病士,书信有柴胡。
饮子频通汗,怀君想报珠。
亲知天畔少,药味峡中无。
归楫生衣卧,春鸥洗翅呼。
犹闻上急水,早作取平途。
万里皇华使,为僚记腐儒。 -
7.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
8.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
9.《晚寒(晚一作暝)》 唐·白居易
急景流如箭,凄风利似刀。
暝催鸡翅敛,寒束树枝高。
缩水浓和酒,加绵厚絮袍。
可怜冬计毕,暖卧醉陶陶。 -
10.《酬郑侍御多雨春空过诗三十韵(次用本韵)》 唐·白居易
南雨来多滞,东风动即狂。
月行离毕急,龙走召云忙。
鬼转雷车响,蛇腾电策光。
浸淫天似漏,沮洳地成疮。 -
11.《旱热二首》 唐·白居易
彤云散不雨,赫日吁可畏。
端坐犹挥汗,出门岂容易。
忽思公府内,青衫折腰吏。
复想驿路中,红尘走马使。 -
12.《子规》 唐·鲍溶
中林子规啼,云是古蜀帝。
蜀帝胡为鸟,惊急如罪戾。
一啼艳阳节,春色亦可替。
再啼孟夏林,密叶堪委翳。 -
13.《织绫词》 唐·章孝标
去年蚕恶绫帛贵,官急无丝织红泪。
残经脆纬不通梭,鹊凤阑珊失头尾。
今年蚕好缲白丝,鸟鲜花活人不知。
瑶台雪里鹤张翅,禁苑风前梅折枝。
不学邻家妇慵懒,蜡揩粉拭谩官眼。 -
14.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
15.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
16.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
17.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
18.《蝴蝶》 唐·齐己
何处背繁红,迷芳到槛重。
分飞还独出,成队偶相逢。
远害终防雀,争先不避蜂。
桃蹊牵往复,兰径引相从。 -
19.《晓歌》 唐·庄南杰
鹍鸡哭树星河转,海上金乌翅如电。
嫦娥敛发绾云头,玉女舒霞织天面。
九土厨烟满城邑,商洛陇头车马急。
魏宫钟动绣窗明,梦娥惊对残灯立。 -
20.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。