-
181.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
182.《效乐天》 明·高启
谁言我久贱,明时已叨禄。
谁言我苦贫,空仓尚余粟。
辞阙是引退,还乡岂迁逐。
旧宅一架书,荒园数丛菊。 -
183.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
184.《偶赋》 宋·刘克庄
身已深藏畏俗知,客来邻曲善为辞。
偶弹冠起成何事,径拂衣归自一奇。
村饮妇常留烛待,山行童亦挟书随。
明时性学尤通显,却悔从初业小诗。 -
185.《哭五一弟先辈二首》 宋·刘克庄
未冠辞家出,麻衣不肯回。
瘦因身久客,贫为性疏财。
精力书中去,科名病里来。
空传场屋义,留与铺家开。 -
186.《次折仲古游浔州桂园韵》 宋·曾几
鸡犬图书同一舸,老夫荡桨儿扶柂。
浔江一击欲生根,梦下湖南向江左。
极知越俗留连客,性不相投如水火。
是谁招唤写羁愁,拄颊西山云数朵。 -
187.《玉真瑞世颂》 宋·白玉蟾
维皇宋嘉定皇后崇尚神仙,有志铅汞,臣生遇熙旦,获覩盛事,谨制《玉真瑞世颂》。
其辞曰: -
188.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫自得时。
风露清时收翠润,山川秀处摘新奇。
揄扬物性多存体,拂掠人情薄用辞。
遗味正宜涵泳处,尧夫非是爱吟诗。 -
189.《谢富相公见示新诗一轴》 宋·邵雍
文章天下称公器,诗在文章更不疏。
到性始知真气味,入神方见妙功夫。
闲将岁月观消长,静把乾坤照有无。
辞比离骚更温润,离骚其奈少宽舒。 -
190.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
191.《次韵子瞻减降诸县囚徒事毕登览》 宋·苏辙
山川足清旷,阛阓巧拘囚。
安得纤阿御,同为穆满游。
遥知因涣汗,远出散幽忧。
原隰繁分绣,村墟尽小侯。 -
192.《老史》 宋·苏辙
口食阳翟粟,身衣阳谷丝。
二物不相即,饱暖常不时。
老史知我穷,一岁一奔驰。
方暑劝脂车,苦寒伺来归。 -
193.《答孔武仲》 宋·苏辙
飞霜委中林,不废长松绿。
惊风振川野,未省劲草伏。
我贫客去尽,君来常不速。
愧君赠桃李,永愿报琼玉。 -
194.《归田》 宋·刘子翚
声色家有阱,轩裳仕之囚。
冥行不知迷,今将返吾辀。
爱慕洗余习,清虚乐孤游。
亭亭隐仙岩,迎人入双眸。 -
195.《强氏母》 元·杨维桢
强氏母,毗陵人,年已八十又一春。
强家郎,未七旬,五十入官教邑民,六十转官在邻郡。
大府婉画方咨询,守将急移檄,候吏持在门。
强家郎,捧檄告母母欣欣,一笑还一嚬,庭前大树风不停,孝子惜阴寸寸勤。 -
196.《杂诗(三十三首)》 明·刘基
夷齐值明时,饿死西山阳。
四老生乱世,采芝以徜徉。
李业遇公孙,欲盖反受殃。
严陵辞故人,万古清名扬。 -
197.《皂角滩》 明·杨基
烟萝毵树蒙松,夏绿更换春花红。
千山万山无所听,鹧鸪杜宇啼春风。
穹崖斓斒高百尺,快剑无痕镵翠碧。
宝气朝凝五色霞,丹光夜烛三分日。 -
198.《和江十浮光隐者》 宋·韩维
我本岩壑性,落身名利场。
譬如笼中鸟,飞举意不忘。
常恨此世人,与古不相方。
争名塞朝市,养志空岩房。 -
199.《景仁欠道斋礼院予与和叔过之值其方饮引去二》 宋·韩维
昔予有行迈,辱赠猗兰辞。
今我复来游,复贻黄鹄诗。
兰以喻芳洁,撷佩正所宜。
鹄以兴翅邈,鸾皇共追随。 -
200.《依韵和贡父见寄》 宋·韩维
早接英豪论,常多伯仲贤。
风尘一会合,岁月几徂迁。
禀性成樗散,干时类凿圆。
论心谁合者,握手子欢然。