-
161.《题王维画》 宋·苏轼
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗辞。 -
162.《赠章默(并叙)》 宋·苏轼
章默居士,字志明。
生公侯家,才性高爽,弃家求道,不蓄妻子,与世无累,而父母与兄之丧,贫不能举,以是眷眷世间,不能无求于人。
余深哀其志,既有以少助之,又取其言为诗以赠其行,庶几有哀之者。
章子亲未葬,余生抱羸疾。 -
163.《送江宁彭给事赴阙》 宋·王安石
西江望士众长兼,卓荦传家在一男。
壮志异时开史牒,妙龄终日对书龛。
桂堂发策收科选,樱苑颁诗豫宴酣。
大邑援琴聊试可,小州怀绂果才堪。 -
164.《秋兴九首其二拟孟郊》 宋·秦观
晓风有暴信,暮蝉无好声。
晓风与暮蝉,自与时节争。
独客辞故乡,推车谒梁城。
梁城道迢虎,区区役吾生。
不如归旧山,藜藿安性情。 -
165.《弊庐》 宋·陆游
弊庐虽陋甚,鄙性颇所宜。
欹倾十许间,草覆实半之。
碓声隔柴门,绩火出枳篱。
缚木为彘牢,附垣作鸡埘。 -
166.《狂歌》 宋·陆游
少年虽狂犹有限,遇酒时能傲忧患;即今狂处不待酒,混混长歌老岩涧。
拂衣即与世俗辞,掉头不受朋友谏。
挂帆直欲截烟海,策马犹堪度云栈。
枵然痴腹肯贮愁?天遣作盎盛藜苋。 -
167.《读旧稿有感》 宋·陆游
我少则嗜书,于道本无得,譬如昌歜芰,乃自性一癖。
老来百事废,惟此尚自力,岂惟绝庆吊,乃至忘寝食。
吟哦杂诵咏,不觉日既夕。
文辞顾浅懦,望古空太息,世俗不可解,更为著金石。 -
168.《赠鸡》 宋·陆游
青铜三百买乌鸡,辟地墙东为择栖。
更聘一雌全物性,莫辞风雨五更啼。 -
169.《寄中山鹤》 宋·张耒
矫矫云外物,本非世所驯。
怀安败尔性,乃与人相亲。
嘎然而长鸣,已愧鸿在云。
马羁当受鞭,泉汲宁辞浑。 -
170.《赠赵言》 宋·黄庭坚
饶阳赵方士,眼如九秋鹰。
学书不成不学剑,心术妙解通神明。
医如俯身拾地芥,相如仰面观天星。
自言方术杂鬼怪,万种一贯皆天成。 -
171.《漆树行》 元·王冕
东园漆树三丈长,绿叶花润枝昂藏。
虫蚁不食鸟不啄,皮肤破碎成痍疮。
野人摩抚重太息,受辱匪因临道旁。
九天降气疏涩液,大家小家来取将。 -
172.《和冲卿崇文宿营直睹壁上题名见寄并寄如了不》 宋·司马光
白袍昔纷纷,相与会东堂。
帝梧碧萧瑟,翔集皆鸾凤。
伊余素空疏,滥吹翰黑场。
不为群隽遗,出处聊簪裳。 -
173.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
174.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
175.《南獠》 宋·欧阳修
洪宋区夏广,恢张际四维。
狂孽久不耸,民物含春熙。
耆稚适所尚,游泳光华时。
遽然摄提岁,南獠掠边陲。 -
176.《汝瘿答仲仪》 宋·欧阳修
君嗟汝瘿多,谁谓汝士恶。
汝瘿虽云苦,汝民居自乐。
乡闾同饮食,男女相媒妁。
习俗不为嫌,讥嘲岂知怍。 -
177.《古离别》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若七辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
178.《依韵和晏相公》 宋·梅尧臣
微生守贱贫,文字出肝胆。
一为清颍行,物象颇所览。
泊舟寒潭阴,野兴入秋菼。
因吟适情性,秋欲到平淡。 -
179.《次韵和长吉上人淮甸相遇》 宋·梅尧臣
淮上一相遇,忆在京都时。
虽惊岁月换,未改松桂姿。
童侍两三人,瓶锡相与随。
自言东越来,箧中多好诗。 -
180.《读司马季主传赠何山人》 宋·梅尧臣
长安新雨後,九陌少行人。
同舆有宋贾,游市怀隐沦。
日闻古贤哲,必与医卜邻。
来过季主室,再拜语逡巡。