-
121.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
122.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
123.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
124.《稽山书院尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也,其在于天谓之命,其赋于人谓之性,其主于身谓之心。
心也,性也,命也,一也。
通人物,达四海,塞天地,亘古今,无有乎弗具,无有乎弗同,无有乎或变者也,是常道也。
其应乎感也,则为恻隐,为羞恶,为辞让,为是非;其见于事也,则为父子之亲,为君臣之义,为夫妇之别,为长幼之序,为朋友之信。 -
125.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
126.《和宋中道喜至次用其韵》 宋·梅尧臣
予从江南来,见子东浦榛。
问子何不治,子兄游洛濒。
子素乐文字,而复养慈亲。
去年始升朝,差差陪缙绅。 -
127.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
128.《拟魏太子邺中集诗 魏太子》 南北朝·谢灵运
小序建安末,余时在邺宫,朝游夕燕,究欢愉之极。
天下良辰美景,赏心乐事,四者难并。
今昆弟友朋,二三诸彦,共尽之矣。
古来此娱,书籍未见,何者?楚襄王时有宋玉、唐景,梁孝王时有邹、枚、严、马,游者美矣,而其主不文;汉武帝徐乐诸才,备应对之能,而雄猜多忌,岂获晤言之适?不诬方将,庶必贤于今日尔。 -
129.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
130.《刘博士江丞朱从事同顾不值作诗云尔》 南北朝·何逊
故人笃久要。
新知从暮室。
崎岖枉道过。
邂逅幽人出。 -
131.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
132.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
133.《监造御茶有所争执》 宋·徐玑
森森壑源山,注注壑源溪。
修修桐树林,下荫茶树低。
桐风日夜吟,桐雨洒霏霏。
千业高一青,一业千万枝。 -
134.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
135.《别天台》 宋·赵企
携家隐青山,青山不我留。
遣我出山去,再拜辞丹丘。
王命急星火,驾言促西游。
朝游白云城,暮宿黄花洲。 -
136.《送朱元晦游湘中》 宋·黄铢
有美人兮,蹇何为兮中洲。
鸣玉佩兮,冠云章而远游。
浮沅湘而西蹠兮,因返睇兮层丘。
繄发轫之指期兮,歌予怀以送之。 -
137.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
默观羲圣书,先天著复坤。
画画妙理具,森立河图文。
宇宙斡生意,日月棕辞奔。
乘承著不息,反穷性存存。
透彼名利关,沿此道义门。
用功不精密,频复何由敦。 -
138.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
139.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
140.《积善堂诗》 宋·晃冲之
星次朝当赦,龙符夜改元。
忽传优老诏,周及庶臣门。
细札颁殊礼,陪封锡异恩。
大酺堪一笑,束帛不须论。