-
1.《恩怨吟》 宋·邵雍
人之常情,无重于死。
恩感人心,死犹有喜。
怨结人心,死犹未已。
恩怨之深,使人如此。 -
2.《兰陵王·恨之极》 宋·辛弃疾
恨之极。
恨极销磨不得。
苌弘事,人道後来,其血三年化为碧。
郑人缓也泣。 -
3.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
4.《感时述事(十首)》 明·刘基
虞刑论小故,夏誓殄渠魁。
好生虽大德,纵恶非圣裁。
官吏逞贪婪,树怨结祸胎。
法当究其源,剪锄去根荄。 -
5.《兰陵王》 宋·辛弃疾
己未八月二十日夜,梦有人以石研屏见饷者。
其色如玉,光润可爱。
中有一牛,磨角作斗状。
云:“湘潭里中有张其姓者,多力善斗,号张难敌。 -
6.《七夕》 唐·张文恭
凤律惊秋气,龙梭静夜机。
星桥百枝动,云路七香飞。
映月回雕扇,凌霞曳绮衣。
含情向华幄,流态入重闱。
欢馀夕漏尽,怨结晓骖归。
谁念分河汉,还忆两心违。 -
7.《永遇乐(次韵吊青楼)》 宋·高观国
浅晕修蛾,脆痕红粉,犹记窥户。
香断帘空,尘生砌冷,谁唤青鸾舞。
春风花信,秋宵月约,历历此心曾许。
衔芳恨、千年怨结,玉骨未应成土。 -
8.《霓裳中序第一》 宋·胡翼龙
江郊雨正歇。
燕子飞来人忆别。
未了残梅怨结。
渺野色波光,春与天接。 -
9.《齐天乐(余闲书院拟赋蝉)》 宋·唐玨
蜡痕初染仙茎露,新声又移凉影。
佩玉流空,绡衣翦雾,几度槐昏柳暝。
幽窗睡醒。
奈欲断还连,不堪重听。 -
10.《小桃红·水声山色两模糊》 元·王实甫
水声山色两模糊,闲看云来去。
则我怨结愁肠对谁诉?
自踌躇,想这场烦恼都也由咱取。
感今怀古,旧荣新辱,都装入酒葫芦。 -
11.《秋柳诗八首》 明·米云卿
不和悲歌也自伤,秋来天地惨茫茫。
愁生衰草斜阳外,怨结歌台舞榭傍。
岁岁暖风吹到冷,枝枝绿叶变成黄。
而今始信桓司马,当堕金城泪两行。 -
12.《燕子楼》 明·王凤娴
燕子楼头燕子回,何年鹤去见归来。
相思怨结东风泪,洒向残花已剩灰。 -
13.《和韩无咎使君吊李谪仙》 宋·章甫
力士能令妃子嗔,长安无复谪仙人。
宫袍却换江东酒,野乳终为帝外臣。
孤冢道旁空怨结,两峰烟际自愁颦。
骑鲸捉月知何在,太白光芒夜夜新。 -
14.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
玉几山前,凌霄峰下。
热血嗔拳,做人话欛。
犀牛扇飏向他方,捋虎须拦胸便打。
一炷兜娄怨结成,贵买贱卖。 -
15.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
16.《相和歌辞·怨诗》 唐·鲍溶
女萝寄松柏,绿蔓花绵绵。
三五定君婚,结发早移天。
肃肃羊雁礼,泠泠琴瑟篇。
恭承采蘩祀,敢效同居贤。 -
17.《相和歌辞·长门怨》 唐·刘言史
独坐炉边结夜愁,暂时恩去亦难留。
手持金箸垂红泪,乱拨寒灰不举头。 -
18.《相和歌辞·长门怨》 唐·岑参
君王嫌妾妒,闭妾在长门。
舞袖垂新宠,愁眉结旧恩。
绿钱生履迹,红粉湿啼痕。
羞被桃花笑,看春独不言。 -
19.《三月闺怨》 唐·张说
三月时将尽,空房妾独居。
蛾眉愁自结,鬓发没情梳。 -
20.《毗陵送邹结先赴河南充判官》 唐·刘长卿
王事相逢少,云山奈别何。
芳年临水怨,瓜步上潮过。
客路方经楚,乡心共渡河。
凋残春草在,离乱故城多。
罢战逢时泰,轻徭伫俗和。
东西此分手,惆怅恨烟波。