-
1.《章台夜思》 唐·韦庄
清瑟怨遥夜,绕弦风雨哀。
孤灯闻楚角,残月下章台。
芳草已云暮,故人殊未来。
乡书不可寄,秋雁又南回。 -
2.《秋夜长》 宋·曹勋
秋夜长,秋夜长,风高月落飞清霜。
征鸿萧萧度湘水,草木露冷蒹葭黄。 -
3.《望月怀远/望月怀古》 唐·张九龄
海上生明月,天涯共此时。
情人怨遥夜,竟夕起相思。
灭烛怜光满,披衣觉露滋。
不堪盈手赠,还寝梦佳期。 -
4.《渡江秋怨二首》 唐·权德舆
秋江平,秋月明,孤舟独夜万里情。
万里情,相思远,人不见兮泪满眼。
渡秋江兮渺然,望秋月兮婵娟。
色如练,万里遍,我有所思兮不得见。
不得见兮露寒水深,耿遥夜兮伤心。 -
5.《吾兄文夫宦游天台余将官於江左不胜感离之情》 宋·王淹
雨叶收馀音,寒虫怨遥夜。
向来十年灯,致论秦屡借。
白头错料事,抱璞晞世价。
出门已绝倒,一字不堪藉。 -
6.《长门怨》 唐·耿湋
闻道昭阳宴,嚬蛾落叶中。
清歌逐寒月,遥夜入深宫。 -
7.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
8.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
9.《独客》 宋·蒋华子
独客秋江上,萧萧发欲华。
终风撼红树,甚雨老黄花。
后垅应无恙,音书不到家。
眠孤怨遥夜,归梦绕鸥沙。 -
10.《芗岩山居孟夏二十绝》 宋·舒岳祥
独鸟怨遥夜,冷萤明远陂。
且弄碧萝月,莫问出山期。