-
201.《故山葛仙翁丹井有偃松覆其上夭矫可爱寄题》 宋·陆游
葛翁炼丹一千年,翁去丹飞余此泉;炯如古镜不拂拭,俯听缺甃时锵然。
老龙受命护泉卧,蜿蜒直恐从天堕;人言神物老愈灵,夜半声酣风雨过。
放翁还山亦何有,闭门吟啸龙为友。
客来相对聊曲肱,但酌此泉胜酌酒。 -
202.《郭氏山林十六詠笙鹤亭》 宋·陆游
茲山多异域,飞仙亦税驾。
勿遣俗客来,恐妨笙鹤下。 -
203.《和罗巨济山居十咏》 宋·杨万里
漫浪真堪老,丁宁勿语人。
屐痕浑似齿,巾角小於纶。
从事固不恶,贤人也似醇。
空瓶未应卧,只恐恼比邻。 -
204.《和罗巨济山居十咏》 宋·杨万里
眼底无群子,毫端有百川。
修名如扬月,余事亦凌烟。
剩欲携藤去,相从听雨眠。
恐渠即霄汉,泉石罢潺湲。 -
205.《峡山寺竹枝词五首》 宋·杨万里
天齐浪自说浯溪,峡与天齐真个齐。
未必峡山高尔许,看来只恐是天低。 -
206.《明发石山》 宋·杨万里
明发愁仍集,寒云又作屯。
悬知今定雨,正坐夜来暄。
便恐禾生耳,宁论容断魂。
山深更须入,闻有早梅村。 -
207.《金鸡石在玉山东二首》 宋·杨万里
头高尾下翠毵毵,却恐相傅是妄谈。
十七里头徐老店,檐东道北北桥南。 -
208.《宿庐山栖贤寺,示如清长老》 宋·杨万里
清风迎衣襟,白云捧脚底,飘然径上庐山头,谁道栖贤三十里。
乡禅引到狮子峰,旃檀喷出香雾浓。
此一辨香为五老。 -
209.《题眉山程侅所藏山谷写杜诗帖》 宋·杨万里
杜家碧山银鱼诗,黄家虎卧龙跳字。
六丁难取真寄愁,程家十袭今三世。
程家苏家元舅甥,子瞻正辅外弟兄。
正辅有孙文百链,笔倒三江胸万卷。 -
210.《谢尤延之提举郎中自山间惠访长句》 宋·杨万里
淮南使者郎官星,瑞光夜烛荆溪清。
平生庞公不入城,令我折却屐齿迎。
交游云散别如雨,同舍诸郎半为土。
二老还将两鬓霜,三更重对孤灯语。 -
211.《常山杨氏有二怪石奇险百状田曹张中行家雒阳》 宋·宋祁
块然两奇石,谲怪状难悉。
千仞裂嵯峨,一气与崷崒。
四隅藓肃肤,万古云渍骨,补馀天所委,陨罢星不没。 -
212.《南山罗汉赞十六首》 宋·黄庭坚
一身入定多身出,屈申臂顷四天下,如世箧藏诸有物,及以丝缕舞工木。
小儿赞叹或恐怖,耆老智者但袖手。
佛说神通方便力,度脱众生具功德。 -
213.《南山罗汉赞十六首》 宋·黄庭坚
如来宝仗降魔相,慈悲威怒震十方。
毒龙帖耳收雷霆,逆鳞可摩若家狗。
我法未尝恼众生,不令肆毒生恐怖。
但以本来悲愿力,情与无情共一家。 -
214.《四月戊申赋盐万岁山中仰怀外舅谢师厚》 宋·黄庭坚
只今汉庞公,白发佐州郡。
穷通视寒暑,仕已谁喜愠。
长松卧涧底,桴溜多裂璺。
未须论才难,世人无此韵。 -
215.《依韵和促庶省壁画山水》 宋·司马光
画工执笔已心游,稍稍蘅皋引杜洲。
堆案烦文犹倦暑,满轩新意勿惊秋。
天生贤者非无为,官同明时未易休。
正恐怒飞朝暮事,丹青难得久淹留。 -
216.《和王秀才以光始自陕右游山归复登少室为诗见》 宋·司马光
瘦马飘摇屡往还,疲劳专为访名山。
须知筋力行将老,渐恐峰峦不可攀。
蜡屐早能寻胜概,弹冠悔更落尘寰,幸依贤者为东道,大得逍遥水石间。 -
217.《答谢景山遗古瓦砚歌》 宋·欧阳修
火数四百炎灵销,谁其代者当涂高。
穷奸极酷不易取,始知文章基扃牢。
坐挥长喙啄天下,豪杰竞起如蝟毛。
董吕傕汜相继死。 -
218.《太湖诗·投龙潭(在龟山)》 唐·皮日休
龟山下最深,恶气何洋溢?涎水瀑龙巢,腥风卷蛟室。
晓来林岑静,狞色如怒日。
气涌扑炱煤,波澄扫纯漆。
下有水君府,贝阙光比栉。 -
219.《蓦山溪·素苞淡注》 宋·无名氏
素苞淡注。
自是东君试。
占断陇头光,正雪里、前村独步。
一枝竹外,日暮怯轻寒,山色远,水声长,寂寞江头路。 -
220.《蓦山溪·小山苍翠》 宋·无名氏
小山苍翠,竹影横窗畔。
青缕断薰炉,觉身居、风台月观。
清香招近,谁为植幽丛,金作蓓,蕾成花,尚带鹅黄浅。
汉宫半额,未许人间见。