-
221.《送方进士游庐山》 宋·梅尧臣
长风沙浪屋许大,罗刹石齿水下排。
历此二险过湓浦,始见瀑布悬苍崖。
系舟上岸入松径,三日踏穿新蜡鞋。
路盘深谷出岭望,后山日照前山霾。 -
222.《山中夜行》 宋·梅尧臣
孤客心多恐,寒风夜度溪。
山长羸马困,月黑怪禽啼。
远火生樵舍,荒榛乱野蹊。
喜言林馆近,闻犬入犹迷。 -
223.《九山》 宋·梅尧臣
我经九山问野叟,崔嵬一无安曰九。
且恐断岸积琼玖,复意陂原多产韭,又疑堆垄若柱灸。
四者未悟叟不言,使我临流独搔首。 -
224.《送郭功甫还青山》 宋·梅尧臣
来何迟迟去何勇,羸马寒僮肩竦竦。
昨日弃为梅福官,扁舟早胜大夫种。
负经不厌关山遥,访我犹将岁月恐。
得言会意若秋鹰,反翅归飞轻饱氄。
明朝到家年始开,椒花寿酒期亲捧。
何当交臂须强行,莫作区区事丘垅。 -
225.《依韵和达观禅师还山後见寄》 宋·梅尧臣
云归在高岭,人见是无心。
矫矫将栖鸟,遥遥傍故林。
南方虽有暖,腊月易成阴。
惟恐多风雪,幽期未可寻。 -
226.《送师厚归南阳会天大风遂宿高阳山寺明日同至》 宋·梅尧臣
往日送子春风前,春风酣酣杏正妍。
今来送归秋风後,秋风搣搣沙满川。
马鬣斜倾毛瑟缩,驭吏噤唫足後先。
弊裘吹裂寒入骨,枯株磨戛火欲燃。 -
227.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
228.《初秋思旧山》 宋·晁说之
秋江未澄澜,秋声已先到。
颇谢凉风吹客愁,何须落叶惊人老。
古来此兴定何如,自愁不愁自倾倒。
直尔相羊好远游,何不命驾归嵩丘。
君乎不上三十六峰顶,只恐君家未是秋。 -
229.《商山海棠》 宋·王禹偁
锦里名虽盛,商山艳更繁。
别疑天与态,不称土生根。
浅着红兰染,深于绛雪喷。
待开先酿酒,怕落预呼魂。 -
230.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
231.《留山间种艺十绝》 宋·刘克庄
岁岁春风花覆墙,摘来红实亦甘香。
当时若种瑶池本,却恐河清未得尝。 -
232.《留山间种艺十绝》 宋·刘克庄
春风满面喜津津,纵有嗔拳不忍嗔。
尚恐傍观安注脚,笑他何事与何人。 -
233.《宿山中十首》 宋·刘克庄
崖居供给少,不用犬防篱。
只恐偷儿黠,来窥壁上诗。 -
234.《余为建阳令遣小吏王堪为西山翁之役翁留之仙》 宋·刘克庄
或盘碧汉唳清宵,几载山中伴寂寥。
今日鹤来翁已出,他年却恐费翁招。 -
235.《用韵题卓刑部乐山楼》 宋·刘克庄
城里惟楼尽见山,使君小筑可三间。
弓旌招莫返长往,炉灶坏方求大还。
及菊未荒归栗里,有芝堪茹老商颜。
鹤书曾赚幽人出,只恐先生又予环。 -
236.《与客登壶山绝顶》 宋·刘克庄
十里稀逢寸地平,且无木影荫入行。
凫飞难学王乔舄,鱼贯全如邓艾兵。
樵子献花簪帽重,山灵供水入瓢清。
扪萝莫怪匆匆下,恐赚林僧束炬迎。 -
237.《南山雪》 宋·王令
世於利禄不择义,苟可走夺足恐蹉。
家储千金吝铢两,不敢尽费乌用多。
百年到死财几日,恃若固有理则那。
庄生尝以富为病,爱其放达与俗过。
南山衣雪变群玉,举以卖世售几何。
山翁固亦富自喜,稚子无诮贫犹歌。 -
238.《山阳思归书寄女兄》 宋·王令
淮风情舒舒,楚水日夜流。
风能驾吾帆,水可载我舟。
余归知几时,子望悬百忧。
念我兄弟寡,商参各殊州。 -
239.《汪{左山右客}仁教授即官舍作斋予以独冷名之》 宋·曾几
昔君困虀盐,蓬首窗下读。
秋萤屡乾死,明月以为烛。
麻衣肘欲穿,才换一袍绿。
岂知冷淡债,十载偿未足。 -
240.《肇庆守郑子礼以李北海石室碑见寄辄次山谷老》 宋·曾几
吾评古法书,固自有高下。
端州遗我石室碑,一字千金恐非价。
莫邪之剑难争锋,李公落笔神气同。
诗鸣一代属山谷,草根亦复吟秋虫。