-
121.《山中》 宋·丁西湖
金门待漏马嘶寒,月落宫墙未晓天。
争子莫教容易扫,恐伤一片惜花心。 -
122.《戚姑山》 宋·董居谊
重上危楼意豁然,倚栏检点旧山川。
身离城郭尘嚣里,眼到云天杳霭边。
只恐老松添岁月,长教修竹障风烟。
回思灯火书窗下,偻指如今六十年。 -
123.《鹅翎山》 宋·甘同叔
俗谓鹅翎未必然,娥英恐是古时传。
溪声流尽苍梧泪,斑竹林中闻杜鹃。 -
124.《送翁主学谒靖山提举》 宋·何文季
三百年间植士林,年来零落几青衿。
人间已厌诗书味,堂上犹闻丝竹音。
山向静中涵易象,阳於复处见天心。
执经弟子趋函丈,祗恐门前雪意深。 -
125.《仙都山》 宋·胡升
鼎湖不可见,巍然但孤峰。
特立亘万古,气压诸山雄。
黄帝久得仙,游行跨飞龙。
至今世俗传,尚指辇路通。 -
126.《黄浆山》 宋·黄鹏举
清泉彻底莹无泥,唤作黄浆恐未宜。
若见洞仙还寄语,佳名当唤碧琉璃。 -
127.《卓望山》 宋·黄漳
簿领纷迷日不间,偶因佳节一登山。
风飘木叶雁初到,霜度岩篱菊渐班。
与客不妨长送酒,对时聊尔暂开颜。
凭栏万顷黄云熟,犹恐民生尚苦艰。 -
128.《某属闻少伊广文归别墅将挂其冠然乎富贵恐不》 宋·乐备
明光宫高丽鳷鹊,三声朝鸡报宫钥。
车如流水马如龙,门外斗量无处著。
归来日晏仆亦痡,豪芒饱暖归妻孥。
岂无道德绚烂者,意作霖雨言为谟。 -
129.《题月山寺壁三首》 宋·李处权
不遇彭夫子,何因到此间。
无穷霜后木,不断雨中山。
只恐高僧占,多惭倦鸟还。
孤云在寥廓,容望不容攀。 -
130.《开垣曲山路成》 宋·李建中
为郡同卧理,民情识我情。
三秋得公事,一月绕山行。
砥柱全抛险,黄河日接平。
周遭到垣曲,尊大近神京。 -
131.《山中寄外》 宋·龙辅
娇儿渐聪慧,出语解人意。
促奴须早归,恐爷书又至。 -
132.《武林山十咏·飞来峰》 宋·梅询
竺慧指此峰,飞来自灵鹫。
猿鸟曾未知,烟岚尚依旧。
兴亡谩千古,天地岂关纽。
祇恐舟壑移,他年却西走。 -
133.《金山寓居》 宋·释尚能
风霜千里未归身,古迹迟留外俗群。
月到天心当刹见,涛分山脊在楼闻。
倚吟老树栖沙鸟,寄臣虚岩贮海云。
唯恐雪晴行兴动,迢迢楚路与吴分。 -
134.《江侯邀予作山水书以赠之》 宋·王当
江侯乐山水,誓卜山水居。
游戏天目道,箬帽跨蹇驴。
村童习识之,拍手知且呼。
行行不知顾,心与山水俱。 -
135.《龙多山》 宋·文师敬
我家龙多西,出门山在目。
杖履三十里,兄弟穿云宿。
山上有顷田,岩洞多重复。
石囤如内空,可容万亿斛。 -
136.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
137.《寻余姚上林湖山》 宋·谢景初
山水有奇秀,何必耳目亲。
兹地世未知,仙游良可珍。
平湖瞰其中,翠巘围四垠。
青松千万植,落瀑如悬巾。 -
138.《绍兴乙居秋仲冒雨独游阳华岩胜绝未让淡山岩》 宋·游何
西风卷痴云,欲压不堕地。
化作碧孱颜,融结在空际。
是名阳华岩,造物一何异。
东山雨脚断,明月招我至。 -
139.《登乌龙山诗阁》 宋·张伯玉
桐川本无尘,况此幽阁逈。
万木含秋声,一轩与天净。
前峰翠分滴,后谷语相应。
槛下江云归,檐前古雪凝。 -
140.《玉华山》 宋·张道宗
玉华山形郁崷崒,白昼莽苍常生烟。
近村百家湿翠黛,阴崖千迟淙寒泉。
山根宛转抱河曲,河流倒影浸碧巅。
文皇性热不奈暑,当时宫此安徙然。