-
141.《漂泊岳阳泛舟洞庭晚君山与丁联句》 宋·张中行
元气无根株,地脉有断绝。
日月互吞吐,云雾自生灭。
楚妃结幽想,巴客答清吷。
宁知莽苍中,不假巨鳌力。 -
142.《题高尚书夜山图二首》 宋·赵孟淳
江行山立月盘桓,有客无言楼上看。
清兴肯随城漏尽,夜深风露恐高寒。 -
143.《别曹松山》 宋·赵汝绩
柳条能几长,袖手不忍折。
东风恶作剧,客袂吹欲裂。
男儿数寸管,平世三尺铁。
何门无邹裾,有国驻孔辙。 -
144.《山园小梅得疏影横斜水清浅暗香浮动月黄十四》 宋·赵时韶
繁华朽腐休相溷,冷淡幽闲大逼真。
断得世间烟火气,前身恐是首阳人。 -
145.《潮阳东山》 宋·郑玠
暮天凉雨急霏霏,十二巫峰高复低。
醉魂不爱风飘断,只恐行云自湿衣。 -
146.《登西冈望龙池诸峰赠马二山人》 元·周砥
登临不陟险,缓步情始畅。
振衣西冈头,矫首一长望。
朝阳匿光彩,宿雾犹隐嶂。
山灵忽不斳,连峰汹波浪。 -
147.《题阁皂山》 元·吴澄
汉吴仙迹两峰齐,欲拾瑶华路恐迷。
宝殿青红疑地涌,林峦苍翠接天低。
九重香案分云篆,八景琅函记玉题。
仙鹤翔空清似水,步虚声在朵云西。 -
148.《沃州山次韵》 明·戴冠
我从天姥游,层云荡胸臆。
遥见海上山,天际青历历。
俯视崖下松,一一骈拇直。
飞鸢凌长风,欲度忧折翼。 -
149.《登招山诗》 明·傅汝舟
招山不放海水过,坐与潮汐争咽喉。
军门鼓角动地远,不觉送我招山头。
风沙冥冥海在下,涛浪滚滚天真浮。
一目可到九万里,寸心遥飞十二洲。 -
150.《宿象山下刘权家简澜上人》 明·郭第
我宿象山下,薜门潮一湾。
为寻焦隐君,太山今又还。
田家恐漂麦,扰扰趋林闲。
白发一老翁,倚树遥相扳。 -
151.《寄句曲山中隐者》 明·郭武
康乐平生爱山水,移家直入烟霞里。
一窥尘网便深藏,两以鹤书征不起。
头戴皮冠手扶策,苍苍满面风霜色。
世人欲见恐难寻,樵客相逢多不识。 -
152.《东山草堂四首为刘大司马作(以四字为韵)》 明·何孟春
舜日丽宸极,大明朝万方。
天下闻风声,我公真栋梁。
公有补阙线,孤忠托衮裳。
公有决胜筹,长才制畿疆。 -
153.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
野王有二老,矫若双凤雏。
不栖恶木枝,宁啄中田粰。
翱翔千仞上,览德周八区。
赤符启帝子,锵其应瑶图。 -
154.《山僧》 明·明沈定王
山僧惟一食,独上危峰行。
萧萧林木秋,众禽多悲鸣。
我亦有脂血,慰汝饥渴情。
但恐谿谷晦,失此衣珠明。
徘徊竟无语,落日寒云平。 -
155.《山居杂诗(三首)》 明·西吾衡上
苍苔欲死翠光存,秋去空林冷梦魂。
竹暗小窗僧打坐,月明深壑虎敲门。
谩愁粒绝鼠无耗,应喜衣穿虱易扪。
天黯恐因霜雪至,呼童好护菊花根。 -
156.《山中怀萝石翁》 明·雪江秀公
老怀常耿耿,岁暮一行书。
寒日孤城短,山堂独夜虚。
病多忧到骨,吟苦泪盈裾。
只恐梅花笑,相逢齿发疏。 -
157.《金山寺避暑望雨作戏效玉川子体》 明·杨循吉
山中日日望雨至,立向山头看云气。
今朝且喜雨果来,阴云成片当天坠。
云之来兮奇且特,有如推山而至遮尽半天黑。
黑云上有白云行,白白黑黑兮重复轻。 -
158.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
159.《晚登东山》 明·张慎言
恐负凄清水木闲,顷来无日不登山。
都将慷慨悲歌意,分付孤鸿细雨间。
勘物静归根自寂,抚躬衰与世何关。
绮霞红树纷如织,雅翼相衔是倦还。 -
160.《题白石翁画虞山古桧》 明·张渊
虞山老桧三株青,斗坛半掩招摇星。
道人丹成化鹤去,三桧夭矫飞龙形。
是谁手植经千载,曾见昭明读书在。
几回天上葬神仙,不独人间变桑海。