-
21.《经望湖驿》 唐·韦镒
大漠无屯云,孤峰出乱柳。
前驱白登道,顾失飞狐口。
遥忆代王城,俯临恒山后。
累累多古墓,寂寞为墟久。 -
22.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
23.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
24.《杂诗·秋风何冽冽》 魏晋·左思
秋风何冽冽,白露为朝霜。
柔条旦夕劲,绿叶日夜黄。
明月出云崖,皦皦流素光。
披轩临前庭,嗷嗷晨雁翔。
高志局四海,块然守空堂。
壮齿不恒居,岁暮常慨慷。 -
25.《昔昔盐》 南北朝·薛道衡
垂柳覆金堤,蘼芜叶复齐。
水溢芙蓉沼,花飞桃李蹊。
采桑秦氏女,织锦窦家妻。
关山别荡子,风月守空闺。 -
26.《秋日田家杂咏》 清·黄燮清
西风八九月,积地秋云黄。
力田已告成,计日宜收藏。
刈获须及时,虑为雨雪伤。
农家终岁劳,至此愿稍偿。 -
27.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
28.《争臣论》 唐·韩愈
或问谏议大夫阳城于愈,可以为有道之士乎哉?学广而闻多,不求闻于人也。
行古人之道,居于晋之鄙。
晋之鄙人,熏其德而善良者几千人。
大臣闻而荐之,天子以为谏议大夫。 -
29.《与于襄阳书》 唐·韩愈
七月三日,将仕郎、守国子四门博士韩愈,谨奉书尚书阁下。
士之能享大名、显当世者,莫不有先达之士、负天下之望者为之前焉。
士之能垂休光、照后世者,亦莫不有后进之士、负天下之望者,为之后焉。
莫为之前,虽美而不彰;莫为之后,虽盛而不传。 -
30.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
31.《陈遗至孝》 南北朝·刘义庆
陈遗至孝。
母好食铛底焦饭,遗作郡主簿,恒装一囊,每煮食,辄贮收焦饭,归以遗母。
后值孙恩掠郡,郡守袁山松即日出征。
时遗已聚敛得数斗焦饭,未及归家,遂携而从军。 -
32.《若石之死》 明·刘基
若石居冥山之阴,有虎恒窥其藩。
若石帅家人昼夜警:日出而殷钲,日入而举辉,筑墙掘坎以守。
卒岁虎不能有获。
一日,虎死,若石大喜,自以为虎死无毒己者矣。 -
33.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
34.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
35.《入东经诸暨县下浙江作诗》 南北朝·何逊
疲身不自量。
温腹无恒拟。
未能守封植。
何能固廉耻。 -
36.《秋闺怨诗》 南北朝·阴铿
独眠虽已惯。
秋来只自愁。
火笼恒暖脚。
行障镇床头。
眉含黛俱敛。
啼将粉共流。
谁能无别恨。
唯守一空楼。 -
37.《感怀诗五首》 明·袁中道
步出居庸关,水石响笙竽。
北风震土木,吹石走路衢。
蹀躞上谷马,调笑云中姝。
囊中何所有,亲笔注《阴符》。 -
38.《敬轩》 宋·王朝佐
作圣阶梯义甚明,岂容惰慢倒仪形。
气将六马收衔辔,心不多歧守性灵。
上帝鉴兹恒翼翼,主翁唤醒更惺惺。
揭楣倘有希贤志,合把斋箴究考亭。 -
39.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
40.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。