-
1.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
2.《蝶恋花(席上代人送客,因载其语)》 宋·李之仪
帘外飞花湖上语。
不恨花飞,只恨人难住。
多谢雨来留得住。
看看却恐晴催去。
寸寸离肠须会取。
今日宁宁,明日从谁诉。
怎得此身如去路。
迢迢长在君行处。 -
3.《恨词》 唐·白居易
翠黛眉低敛,红珠泪暗销。
从来恨人意,不省似今朝。 -
4.《青玉案(凌歊台怀姑溪老人李端叔)》 宋·周紫芝
青鞋忍踏江沙路。
恨人已、骑鲸去。
笔底骅骝谁与度。
西州重到,可怜不见,华屋生存处。
秋江渺渺高台暮。
满壁栖鸦醉时句。
飞上金鸾人漫许。
清歌低唱,小蛮犹在,空湿梨花雨。 -
5.《虞美人(亭下桃花盛开,作长短句咏之)》 宋·陈与义
十年花底承朝露。
看到江南树。
洛阳城里又东风。
未必桃花得似、旧时红。
胭脂睡起春才好。
应恨人空老。
心情虽在只吟诗。
白发刘郎孤负、可怜枝。 -
6.《虞美人(己亥春)》 宋·李曾伯
韶华只隔窗儿外。
病起昏于醉。
花开花落总相忘。
惟有梦随胡蝶、趁春忙。
故园芳草应如旧。
只恨人消瘦。
拟凭飞燕语归期。
拚却牡丹开了、有酴醿。 -
7.《游西湖用中字韵呈直院高舍人》 宋·沈继祖
制兼内外文章伯,远过当年高侍中。
运笔不停池水黑,举觞未厌酒珠红。
泛舟但仰膺门峻,登岘夫何湛辈同。
傥以言诗许商赐,诗工宁复恨人穷。 -
8.《竹枝》 唐·刘禹锡
瞿塘嘈嘈十二滩,此中道路古来难。
长恨人心不如水,等闲平地起波澜。 -
9.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
10.《遣悲怀三首·其二》 唐·元稹
昔日戏言身后意,今朝都到眼前来。
(身后意 一作:身后事)
衣裳已施行看尽,针线犹存未忍开。
尚想旧情怜婢仆,也曾因梦送钱财。
诚知此恨人人有,贫贱夫妻百事哀。 -
11.《夺锦标·七夕》 元·张埜
凉月横舟,银河浸练,万里秋容如拭。
冉冉鸾骖鹤驭,桥倚高寒,鹊飞空碧。
问欢情几许?早收拾、新愁重织。
恨人间、会少离多,万古千秋今夕。 -
12.《菩萨蛮 回文》 元·王庭筠
断肠人恨馀香换。
换香馀恨人肠断。
尘暗锁窗春。
春窗锁暗尘。
小花檐月晓。
晓月檐花小。
屏掩半山青。
青山半掩屏。 -
13.《竹枝词九首》 唐·刘禹锡
白帝城头春草生,白盐山下蜀江清。
南人上来歌一曲,北人莫上动乡情。
山桃红花满上头,蜀江春水拍山流。
花红易衰似郎意,水流无限似侬愁。 -
14.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
15.《赠别芝麓先生,即用其题《乌丝词》韵》 清·陈维崧
四十诸生,落拓长安,公乎念之。
正戟门开日,呼余惊座;烛花灭处,目我于思。
古说感恩,不如知己,卮酒为公安足辞?吾醉矣!纔一声河满,泪滴珠徽。
昨来夜雨霏霏,叹如此狂飙世所稀。 -
16.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
平生少年时,嬉游爱冬至。
痴儿三五群,狂纵无复忌。
尔来渐老大,遂觉情怀异。
不惜事业赊,不惜居诸费。 -
17.《明发陈公径过摩舍那滩石峰下十首》 宋·杨万里
南中山绝佳,所恨人烟稀。
略无好事人,结茅临深溪。
峰顶可月亭,岸石即钓矶。
空令烟中猿,挂崖弄涟漪。
山多人自少,人远山益奇。
我舟行不留,过眼山如驰。
过眼意已足,久留亦何为。 -
18.《南乡子(双荔支)》 宋·苏轼
天与化工知。
赐得衣裳总是绯。
每向华堂深处见,怜伊。
两个心肠一片儿。
自小便相随。
绮席歌筵不暂离。
苦恨人人分拆破,东西。
怎得成双似旧时。 -
19.《菩萨蛮(梅)》 宋·赵长卿
肩舆晓踏江头月。
月华冷浸消残雪。
雪月照疏篱。
梅花三两枝。
人怜花淡薄。
花恨人牢落。
不似那回时。
醺醺醉玉肌。 -
20.《新寒》 宋·陆游
病怯新寒欲不禁,南窗拥褐夜愔愔。
江湖跌宕送余日,书剑萧条孤壮心。
杜曲新愁随断雁,辽阳遗恨人疏砧。
此怀拟向何人说,赖有昏灯伴苦吟。