-
1.《秋闻子规》 唐·吴融
年年春恨化冤魂,血染枝红压叠繁。
正是西风花落尽,不知何处认啼痕。 -
2.《馆中桃花》 宋·孔武仲
蓬壶深绝锅芳菲,初见仙桃第一枝。
天近自应风景别,春长莫恨化工迟。
相重朱户人稀到,半掩香苞蝶未知。
想像江南今盛发,亦经频雨稍离披。 -
3.《虞美人(光化道中寄家)》 宋·赵令
画船稳泛春波渺。
夕雨寒声小。
紫烟深处数峰横。
惊起一滩鸥鹭、照川明。
西楼今夜归期误。
恨入栏干暮。
可堪春事满春怀。
不似珠帘新燕、早归来。 -
4.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
5.《长干释普济坐化》 宋·王安石
投老唯公最故人,相寻长恨隔城闉。
百年俯依随薪尽,画手空传净戒身。 -
6.《兰陵王·恨之极》 宋·辛弃疾
恨之极。
恨极销磨不得。
苌弘事,人道後来,其血三年化为碧。
郑人缓也泣。 -
7.《洞仙歌 超化蘸碧轩得钦叔书,有相调之语,》 元·元好问
青钱白璧,自买愁肠绕。
更恨欢狂负年少。
记阳关图上,尊酒流连,儿女泪,输与闲人坐钓。
茂陵多病後,懒尽琴心,无复求凰与同调。 -
8.《和兴化赵令君二首》 宋·刘克庄
自古名高众责全,几人齎恨到重泉。
世传戆叟难□节,士谓周侯惜末年。
扶电骏翻成跛鳖,鸣阳凤化作寒蝉。
嗟予景薄崦嵫矣,临履渊冰尚凛然。 -
9.《伤二舍弟无疾而化二首》 宋·邵雍
肠断东篱何所寻,东篱从此事沉沉。
差肩行处皆成往,吊影伤时无似今。
清泪已乾情莫极,黄泉未到恨非深。
不知何日能销尽,三十二年雍睦心。 -
10.《次张昌化合溪新亭韵》 宋·刘过
不碍溪流水不平,主人平处王鸥盟。
两峰呈秀出天造,双涧同流到地清。
尚忆经过曾对酒,欲来登览恨无名。
仙凡咫尺红尘隔,草草题诗亦浪评。