-
1.《虞美人(上巳席上)》 宋·叶梦得
一声鶗F774催春晚。
芳草连空远。
年年余恨怨残红。
可是无情容易、爱随风。
茂林修竹山阴道。
千载谁重到。
半湖流水夕阳前。
犹有一觞一咏、似当年。 -
2.《相和歌辞·雀台怨》 唐·马戴
魏宫歌舞地,蝶戏鸟还鸣。
玉座人难到,铜台雨滴平。
西陵树不见,漳浦草空生。
万恨尽埋此,徒悬千载名。 -
3.《相和歌辞·怨诗二首》 唐·姚氏月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分胡越,玉枕终年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
4.《相和歌辞·怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍白日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
5.《相和歌辞·长门怨》 唐·刘阜
宫殿沉沉月欲分,昭阳更漏不堪闻。
珊瑚枕上千行泪,不是思君是恨君。 -
6.《相和歌辞·宫怨》 唐·柯崇
尘满金炉不炷香,黄昏独自立重廊。
笙歌何处承恩宠,一一随风入上阳。
长门槐柳半萧疏,玉辇沉思恨有馀。
红泪旋销倾国态,黄金谁为达相如。 -
7.《相和歌辞·杂怨三首》 唐·孟郊
夭桃花清晨,游女红粉新。
夭桃花薄暮,游女红粉故。
树有百年花,人无一定颜。
花送人老尽,人悲花自闲。 -
8.《琴曲歌辞·昭君怨》 唐·白居易
明妃风貌最娉婷,合在椒房应四星。
只得当年备宫掖,何曾专夜奉帏屏。
见疏从道迷图画,知屈那教配虏庭。
自是君恩薄如纸,不须一向恨丹青。 -
9.《琴曲歌辞·昭君怨二首》 唐·张祜
万里边城远,千山行路难。
举头惟见月,何处是长安。
汉庭无大议,戎虏几先和。
莫羡倾城色,昭君恨最多。 -
10.《怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍落日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
11.《王昭君(一作昭君怨)》 唐·骆宾王
敛容辞豹尾,缄恨度龙鳞。
金钿明汉月,玉箸染胡尘。
古镜菱花暗,愁眉柳叶颦。
唯有清笳曲,时闻芳树春。 -
12.《长门怨》 唐·乔备
秋入长门殿,木落洞房虚。
妾思宵徒静,君恩日更疏。
坠露清金阁,流萤点玉除。
还将闺里恨,遥问马相如。 -
13.《长门怨(一作刘皂诗)》 唐·齐浣
宫殿沉沉月欲分,昭阳更漏不堪闻。
珊瑚枕上千行泪,不是思君是恨君。 -
14.《西宫春怨》 唐·王昌龄
西宫夜静百花香,欲卷珠帘春恨长。
斜抱云和深见月,朦胧树色隐昭阳。 -
15.《春怨》 唐·崔亘
夜尽梦初惊,纱窗早雾明。
晓妆脂粉薄,春服绮罗轻。
妾有今朝恨,君无旧日情。
愁来理弦管,皆是断肠声。 -
16.《怨歌行》 唐·李白
十五入汉宫,花颜笑春红。
君王选玉色,侍寝金屏中。
荐枕娇夕月,卷衣恋春风。
宁知赵飞燕,夺宠恨无穷。 -
17.《怨情》 唐·李白
美人卷珠帘,深坐颦蛾眉。
(颦蛾眉 一作:蹙)
但见泪痕湿,不知心恨谁。 -
18.《湘妃怨》 唐·陈羽
舜欲省蛮陬,南巡非逸游。
九山沉白日,二女泣沧洲。
目极楚云断,恨连湘水流。
至今闻鼓瑟,咽绝不胜愁。 -
19.《杂怨(一作古乐府杂怨)》 唐·孟郊
忆人莫至悲,至悲空自衰。
寄人莫剪衣,剪衣未必归。
朝为双蒂花,莫为四散飞。
花落还绕树,游子不顾期。 -
20.《闲怨(一作闺怨)》 唐·孟郊
妾恨比斑竹,下盘烦冤根。
有笋未出土,中已含泪痕。