-
21.《擢第后入蜀经罗村,路见海棠盛开偶有题咏》 唐·郑谷
上国休夸红杏艳,深溪自照绿苔矶。
一枝低带流莺睡,数片狂和舞蝶飞。
堪恨路长移不得,可无人与画将归。
手中已有新春桂,多谢烟香更入衣。 -
22.《谪居海上》 唐·熊皦
家临泾水隔秦川,来往关河路八千。
堪恨此身何处老,始皇桥畔又经年。 -
23.《寓怀·关山万里恨》 唐·高骈
关山万里恨难销,铁马金鞭出塞遥。
为问昔时青海畔,几人归到凤林桥。 -
24.《水调歌头·安石在东海》 宋·苏轼
余去岁在东武,作《水调歌头》以寄子由。
今年子由相从彭门居百余日,过中秋而去,作此曲以别。
余以其语过悲,乃为和之,其意以不早退为戒,以退而相从之乐为慰云耳安石在东海,从事鬓惊秋。
中年亲友难别,丝竹缓离愁。 -
25.《洞仙歌(温园赏海棠)》 宋·晁补之
群芳老尽,海棠花时候。
雨过寒轻好清昼。
最妖饶一段,全是初开,云鬟小,涂粉施朱未就。
全开还自好,骀荡春余,百样宫罗斗繁绣。 -
26.《感皇恩(海棠)》 宋·晁补之
常岁海棠时,偷闲须到。
须病寻芳懒春老。
偶来恰值,半谢妖饶犹好。
便呼诗酒伴,同倾倒。
繁枝高荫,疏枝低绕。
花底杯盘花影照。
多情一片,恨我归来不早。
断肠铺碎锦,门前道。 -
27.《浣溪沙(岩桂花开不数日谢去每恨不能挽留·近得海上方可作炉薰颇耐久)》 宋·向子諲
醉里惊从月窟来。
睡余如梦蕊宫回。
碧云时度小崔嵬。
疑是海山怜我老,不论时节遣花开。
从今休数返魂梅。 -
28.《宴山亭(海棠)》 宋·王之道
微雨斑斑,晕湿海棠,渐觉燕脂红褪。
迟日短垣,娇怯和风,摇曳一成春困。
玉软酴酥,扶不起、晚妆慵整。
愁恨。 -
29.《朝中措(以海错为唐守寿)》 宋·管鉴
暖风帘幕卷春阴。
歌吹画堂深。
云袖纤纤捧玉,霞觞滟滟浮金。
佳辰恨我,空传善颂,阻缀朋簪。
莫笑海滨乡味,尊前会有知音。 -
30.《月上海棠·斜阳废苑朱门闭》 宋·陆游
成都城南有蜀王旧苑,尤多梅,皆二百余年古木斜阳废苑朱门闭。
吊兴亡、遣恨泪痕里。
淡淡宫梅,也依然、点酥剪水。
凝愁处,似忆宣华旧事。 -
31.《柳梢青(故蜀燕王宫海棠之盛,为成都第一,今属张氏)》 宋·陆游
锦里繁华。
环宫故邸,叠萼奇花。
俊客妖姬,争飞金勒,齐驻香车。
何须幕障帏遮。
宝杯浸、红云瑞霞。
银烛光中,清歌声里,休恨天涯。 -
32.《洞仙歌(次王漕邀赏海棠韵)》 宋·京镗
东皇著意,妙出妆春手。
点缀名花胜於绣。
向鱼凫国里,琴鹤堂前,仍共赏,蜀锦堆红炫昼。
妖娆真绝艳,尽是天然,莫恨无香欠檀口。 -
33.《浣溪沙(烛下海棠)》 宋·陈三聘
酒力先从脸晕生。
粉妆新丽笑相迎。
晓寒高护彩云轻。
不语似愁春力浅,有情应恨烛花明。
更於何处觅倾城。 -
34.《望海潮》 宋·石孝友
离情冰泮,归心云扰,黯然凝伫江皋。
柳色摇金,梅香弄粉,依稀满眼春娇。
常记极游遨。
更与持玉斗,因解金貂。 -
35.《玉楼春(海棠题寅斋挂轴)》 宋·高观国
燕脂染出春风锦。
生怕黄昏人有恨。
雨难揩泪玉环娇,烟不遮愁红袖冷。
醉魂吹断香魂静。
拂拂翠眉羞带粉。
最怜新燕识风流,只为春寒消瘦损。 -
36.《摸鱼儿(海棠)》 宋·刘克庄
甚春来、冷烟凄雨,朝朝迟了芳信。
蓦然作暖晴三日,又觉万姝娇困。
霜点鬓。
潘令老,年年不带看花分。 -
37.《水龙吟(和朱行父海棠)》 宋·方岳
昼长庭院深深,春柔一枕流霞醉。
蒙松欲醒,娇羞还困,锦屏围翠。
豆蔻初肥,樱桃微绽,玉阑同倚。
记华清浴起,渭流波暖,红涨腻、弃脂水。 -
38.《水龙吟(和朱行父海棠)》 宋·方岳
昼长庭院深深,春柔一枕流霞醉。
蒙松欲醒,娇羞还困,锦屏围翠。
豆蔻初肥,樱桃微绽,玉阑同倚。
记华清浴起,渭流波暖,红涨腻、弃脂水。 -
39.《宴清都·连理海棠》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱,红情密、腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦枕瑶钗燕股。
障滟蜡、满照欢丛,嫠蟾冷落羞度。 -
40.《思佳客(和俞菊坡海棠韵)》 宋·陈允平
簇簇红云冷欲凝。
东风特地唤花醒。
数枝夜色当银烛,一段春娇入画屏。
如有恨,似多情。
柳边莺语十分明。
柳边莺语如何说,莫笑梅花太瘦生。