-
1.《寒食二首》 宋·刘克庄
古来禁火惟汾晋,今遍天涯海角然。
一老家才有黔突,五侯第各起青烟。
绝谀墓笔方无愧,比乞墦人岂不贤。
独恨海棠吹打尽,枝头粉泪湿红绵。 -
2.《诉衷情(同前送春)》 宋·晁补之
东城南陌路岐斜。
芳草遍藏遮。
黄鹂自是来晚,莫恨海棠花。
惊雪絮,满天涯。
送春赊。
问春莫是,忆著东君,自去还家。 -
3.《念奴娇》 宋·朱敦儒
老来可喜,是历遍人间,谙知物外。
看透虚空,将恨海愁山,一时挼碎。
免被花迷,不为酒困,到处惺惺地。
饱来觅睡,睡起逢场作戏。 -
4.《促拍满路花(和纯阳韵)》 宋·葛长庚
多才夸李白,美貌说潘安。
一朝成万古,又徒闲。
如何猛省,心地种仙蟠。
堪叹人间事,泡沫风灯,阿谁肯做飞仙。 -
5.《屠纬真挽词二首》 明·袁时选
眼前泡影总堪伤,佞佛祈仙亦渺茫。
啸馆未残经宿火,夜台先度五更霜。
优昙证偈惊秋早,鹤驭传书恨海长。
从此英雄俱撒手,寝门一哭泪千行。
¤ -
6.《读测量书》 明·周玉箫
测量精义学多般,远阔高深指顾间。
结发结肠无底止,试量恨海与愁山。 -
7.《古宫怨》 明·朱纯
浓妆耀日罗帏晓,鸦髻盘云金凤小。
春花一面恼人红,长恨海棠娇艳少。
绣被重重覆锦茵,麝脐龙脑香氤氲。
蜀弦新调作莺语,小莲频候羊车尘。
秋风吹散填河鹊,深情竟负良宵约。
化作妖云逐楚王,金鱼空锁重门钥。 -
8.《已亥杂诗 268》 清·龚自珍
万一天填恨海平,羽安稳贮云英。
仙山楼阁寻常事,兜率甘迟十劫生。 -
9.《寓居六咏》 宋·苏辙
弱榴生掩冉,插竹强支叉。
旋叠封根石,能开著子花。
扶持物遂性,缀缉我成家。
故国田园少,何须恨海涯。 -
10.《次韵佥判丈》 宋·赵蕃
芳游忽忽未多谐,芳事匆匆已覆杯。
可恨海棠经雨尽,尚余芍药殿春开。
公能有意巾车出,我亦乘闲步屧来。
倚杖看花从迫窄,未妨随处一徘徊。 -
11.《哭胡瘦唐侍御》 近代·陈三立
隔年邻寺与追寻,一径听钟绝足音。
劫运更教孤气类,谏书忍问出呻吟。
江湖摩荡回天梦,几榻绸缪学道心。
收拾谁编独行传,岛人写恨海沉沉。
(谓刘潜楼居青岛为作状志及哀辞) -
12.《有感三首》 宋·方回
今沿古溯醉眉攒,堪转舆旋老眼寒。
昼静倚楹常独立,夜深抚几忽长叹。
关张运去金刀绝,王谢声沉玉树残。
欲淬笔锋刳鬼胆,生冤死恨海漫漫。 -
13.《与所盘诸君会石幡还和杜老曲江韵》 宋·丘葵
絮云初未前成衣,笑踏青莎桥上归。
诗洒堪过春日永,莺花却恨海山稀。
竹间弄笛留人住,麦外游丝绊鸟飞。
满院东风不收拾,山僧何事苦相违。 -
14.《观王美人海图障子》 唐·梁锽
宋玉东家女,常怀物外多。
自从图渤海,谁为觅湘娥。
白鹭栖脂粉,赪鲂跃绮罗。
仍怜转娇眼,别恨一横波。 -
15.《同群公出猎海上》 唐·高适
畋猎自古昔,况伊心赏俱。
偶与群公游,旷然出平芜。
层阴涨溟海,杀气穷幽都。
鹰隼何翩翩,驰骤相传呼。 -
16.《送重表侄王砅评事使南海》 唐·杜甫
我之曾祖姑,尔之高祖母。
尔祖未显时,归为尚书妇。
隋朝大业末,房杜俱交友。
长者来在门,荒年自糊口。 -
17.《送王主簿游南海》 唐·张登
平生推久要,留滞共三年。
明日东南路,穷荒雾露天。
旷怀常寄酒,素业不言钱。
道在贫非病,时来丑亦妍。
过山乘蜡屐,涉海附楼船。
行矣无为恨,宗门有大贤。 -
18.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
19.《见穆三十宅中庭海榴花谢》 唐·杜牧
矜红掩素似多才,不待樱桃不逐梅。
春到未曾逢宴赏,雨馀争解免低徊。
巧穷南国千般艳,趁得春风二月开。
堪恨王孙浪游去,落英狼藉始归来。 -
20.《题磁岭海棠花》 唐·温庭筠
幽态竟谁赏,岁华空与期。
岛回香尽处,泉照艳浓时。
蜀彩淡摇曳,吴妆低怨思。
王孙又谁恨,惆怅下山迟。