-
121.《送女清适宁海胡氏回次韵弟观净慈诗写情》 宋·陈著
自恨当年许嫁轻,临歧悲哽不能声。
痛肠恃酒翻多病,险道登天仅得晴。
女欲有家生世事,谁知与父别时情。
是虽婿玉□堪抱,南望云山泪自倾。 -
122.《催海棠二首》 宋·姚勉
把酒叮咛蜀海棠,睡红何似未忺妆。
不嫌老杜吟无句,定为渊材恨少香。 -
123.《题天海风云之楼》 宋·胡仲弓
欲舣扁舟约月明,倚楼少待暮潮平。
雁边有客关新恨,鸥外无人访旧盟。
天地能容苍海阔,风波难与白云争。
回头便踏尘埃路,莫忘山中此段清。 -
124.《海棠》 宋·赵文
纖纖光润态偏浓,曲曲花蓬暖自融。
娇泪恼公初着雨,丰肌病酒不宜风。
人疑欲睡高烧烛,天悔无香剩与红。
正使吹残亦何恨,向来艳艳本空空。 -
125.《欲附蒲海云制干舟归》 宋·董嗣杲
江上楼高暝树连,壮游空慨禹山川。
客中问醉当秋晚,梦里怀归在燕先。
水送流年遗楚恨,风吹残雪上吴颠。
几番谩附鳞鸿便,不若相依买去船。 -
126.《任至道招饮香海棠下》 宋·项安世
眼见名花病已轻,手攀芳树思如酲。
飘零万片都无恨,点缀残枝更有情。
日暮莫辞银烛照,夜寒谁为宝瓶生。
饮阑可怕留连久,满地香红忍得行。 -
127.《冬日过良坑见冈东望沧海隐隐见渔村有感时避》 宋·舒岳祥
平陆人烟险,渔舟家口肥。
青天围篛笠,白雨澣蓑衣。
静钓鸥分石,寒归雪满扉。
磻溪有恨事,严濑本忘机。 -
128.《咏篆畦垂丝海棠》 宋·舒岳祥
夺胎锦带仍添丽,借面芙蓉特太癯。
睡去不禁春露压,醉来谁倩晓风扶。
长条莫恨无新叶,纤瓣还能著细须。
火急提鱼花下饮,明朝千点乱青芜。 -
129.《咏海棠》 宋·舒岳祥
一年春潋滟,二月锦阑干。
绿嫩难扶醉,红轻最觉寒。
欲知花有恨,来向雨中看。
泥饮须通晓,千枝放烛残。 -
130.《送彭子复临海令满秩》 宋·孙应时
由求政事科,量已如尽寸。
后生谈天下,可笑不知分。
吾曹师古心,日夜抱孤恨。
脱身示墨中,未妨寻学问。 -
131.《上皇八十庆寿赦书至海陵敬成三十二韵》 宋·孙应时
禹迹乾坤旧,尧天日月新。
龙躔临丙午,凤历首庚辰。
卦直三阳泰,时通万物屯。
暖音鸣嶰律,淑气鼓鸿钧。 -
132.《次韵伯寿兄海棠》 宋·喻良能
无情长笑杜陵老,不识海棠春意好。
东坡作意赏东风,为爱轻绡映肉红。
枝头点缀知多少,贪睡今年开不早。
含情欲开还未开,紫蝶黄蜂亦懒回。 -
133.《和林子长海棠韵》 宋·袁说友
去年寒食犹依然,海棠花落南溪前。
风随雨雪作三厄,燕支落尽无人怜。
今年花下去年色,不暖不寒三月天。
花间置酒君有意,我负宿约惭周旋。 -
134.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
135.《横吹曲辞·梅花落》 唐·刘方平
新岁芳梅树,繁苞四面同。
春风吹渐落,一夜几枝空。
小妇今如此,长城恨不穷。
莫将辽海雪,来比后庭中。 -
136.《杂曲歌辞·昔昔盐·织锦窦家妻》 唐·赵嘏
当年谁不羡,分作窦家妻。
锦字行行苦,罗帷日日啼。
岂知登陇远,只恨下机迷。
直候阳关使,殷勤寄海西。 -
137.《赞德上越国公杨素》 唐·陈子良
君侯称上宰,命世挺才英。
本超骐骥足,复蕴风云情。
摅藻掞锦绮,育德润瑶琼。
已踵四知举,非无三杰名。 -
138.《同崔录事哭郑员外》 唐·卢照邻
文学秋天远,郎官星位尊。
伊人表时彦,飞誉满司存。
楚席光文雅,瑶山侍讨论。
凤词凌汉阁,龟辩罩周园。 -
139.《蜀城哭台州乐安少府》 唐·苏颋
远游跻剑阁,长想属天台。
万里隔三载,此邦余重来。
音容旷不睹,梦寐殊悠哉。
边郡饶藉藉,晚庭正回回。 -
140.《浮槎》 唐·骆宾王
昔负千寻质,高临九仞峰。
真心凌晚桂,劲节掩寒松。
忽值风飙折,坐为波浪冲。
摧残空有恨,拥肿遂无庸。