-
121.《报恩寺权公方丈》 宋·仇远
金渊多宝地,此地殊幽深。
一锡得安稳,岂必栖山林。
临池照佛面,见竹空人心。
江枫千百年,时作海潮音。 -
122.《十报恩 文登县黄?醮,赠道众》 元·马钰
昆仑三髻马风歌。
得遇修仙厌事多。
我处无为酬本愿,人求追荐苦相魔。
加持助醮居环堵,救拔亡灵上大罗。
滞魄孤魂诚有幸,一齐超度喜无 -
123.《感皇恩 乙酉岁八月九日晚,极雨开霁,碧空》 元·王恽
。
遂披衣步月于庭中,久之,觉风露凛然,恍疑去青冥无岁也。
因以感皇恩歌之,且寓幽怀之梗概云佳节近中秋,秋霖晴快。
飞净残云碧空大。 -
124.《郡斋多疾》 宋·宋庠
歌召非周陕,褎黄谢汉台。
名将恩共忝,衰与疾俱来。
素发惭犀导,朱颜藉玉杯。
勋劳真索莫,出处尚徘徊。
且脱平津粟,谁忧长孺灰。
淮阳安敢薄,卧治恐非才。 -
125.《仲微殿丞以余多难退居洊贻诲问复缄新什以勉》 宋·宋庠
朴遫参邦彦,幽忧负主恩。
投身采樵路,脱籍上车门。
病肘垂杨老,尘眸覆鑑昏。
於陵三咽味,楚泽九升魂。 -
126.《东湖晚步洪恩桥海棠洞三首》 宋·陈杰
城里北风连夜号,平湖卷绿上枯壕。
不知江水长多少,樯尾过城三丈高。 -
127.《慈恩寺枸杞》 宋·李复
枸杞始甚微,短枝如棘生。
今兹七十年,巨干何忻荣。
偶以遗樵薪,遂有嘉树名。
雨露养秋实,错落丹乳明。 -
128.《送云太虚禅师住台州报恩寺》 宋·释行海
高卧北山长懒出,忽辞猿鹤上扁舟。
此行为道无荣念,相送于人有别愁。
峰顶凉宵明月上,门前终日大江流。
东南一路多奇观,寒拾诸公尽旧游。 -
129.《诸公唱和多记经历之事因感昔游复用元韵凡三》 宋·苏颂
平生南北与东西,岂是扬波与汩泥,晚入金门诸彦接,来同绮席赐尊攜。
时逢宠渥欣陪预,老遇风光懒咏题。
共戴君恩何以报,惟将圣寿祝天齐。 -
130.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
131.《中和节赐群臣宴赋七韵》 唐·李适
东风变梅柳,万汇生春光。
中和纪月令,方与天地长。
耽乐岂予尚,懿兹时景良。
庶遂亭育恩,同致寰海康。
君臣永终始,交泰符阴阳。
曲沼水新碧,华林桃稍芳。
胜赏信多欢,戒之在无荒。 -
132.《相和歌辞·从军有苦乐行》 唐·李益
劳者且勿歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆本居陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
133.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
134.《相和歌辞·饮马长城窟行》 唐·王翰
长安少年无远图,一生惟羡执金吾。
骐驎前殿拜天子,走马为君西击胡。
胡沙猎猎吹人面,汉虏相逢不相见。 -
135.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
136.《相和歌辞·长门怨二首》 唐·郑谷
闲把罗衣泣凤凰,先朝曾教舞霓裳。
春来却羡庭花落,得逐晴风出禁墙。
流水君恩共不回,杏花争忍扫成堆。
残春未必多烟雨,泪滴闲阶长绿苔。 -
137.《相和歌辞·婕妤怨》 唐·陆龟蒙
妾貌非倾国,君王忽然宠。
南山掌上来,不及新恩重。
后宫多窈窕,日日学新声。
一落君王耳,南山又须轻。 -
138.《杂曲歌辞·少年行三首》 唐·李嶷
十八羽林郎,戎衣事汉王。
臂鹰金殿侧,挟弹玉舆旁。
驰道春风起,陪游出建章。
侍猎长杨下,承恩更射飞。 -
139.《奉和禁苑饯别应令》 唐·褚亮
大藩初锡瑞,出牧迩皇京。
暂以绿车重,言承朱传荣。
舒桃临远骑,垂柳映京营。
惠化宣千里,威风动百城。 -
140.《出塞》 唐·虞世南
上将三略远,元戎九命尊。
缅怀古人节,思酬明主恩。
山西多勇气,塞北有游魂。
扬桴上陇坂,勒骑下平原。