-
1.《息夫人》 唐·王维
莫以今时宠,难忘旧日恩。
看花满眼泪,不共楚王言。 -
2.《息夫人》 唐·王维
莫以今时宠,能忘旧日恩。
看花满眼泪,不共楚王言。 -
3.《息夫人》 唐·宋之问
可怜楚破息,肠断息夫人。
仍为泉下骨,不作楚王嫔。
楚王宠莫盛,息君情更亲。
情亲怨生别,一朝俱杀身。 -
4.《息夫人庙》 唐·罗隐
百雉摧残连野青,庙门犹见昔朝廷。
一生虽抱楚王恨,千载终为息地灵。
虫网翠环终缥缈,风吹宝瑟助微冥。
玉颜浑似羞来客,依旧无言照画屏。 -
5.《过桃花夫人庙(即息夫人)》 唐·刘长卿
寂寞应千岁,桃花想一枝。
路人看古木,江月向空祠。
云雨飞何处,山川是旧时。
独怜春草色,犹似忆佳期。 -
6.《闻庐山舆夫叹息声》 现代·于右任
上山不易下山难,劳苦舆夫莫怨天。
为问人间最廉者,一升汗值几文钱。 -
7.《答梁大夫断求息缘以跻高蹠兼简清臣大夫》 宋·韩维
人生会有本,本得求自忘。
缘来与之俱,源壮流亦长。
趋高顾为下,在得良已亡。
金仙不吾欺,庄生助之扬。 -
8.《寄题吴介夫专壑七咏·息庵》 宋·刘学箕
日出机事生,日入群动息。
吁嗟利名子,逐逐何所急。