-
1.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
2.《颂古二十四首》 宋·释胜
太孤太赊日杲杲,璞玉浑金恶种草。
无负平生雪此冤,不如一阵香风扫。 -
3.《灵照女赞》 宋·释法薰
恶种草,行冤家。
笊篱定价,分文不差。
末梢犹尀耐,机先不让爷。 -
4.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
5.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
种柏待其成,柏成人已老。
不如种丛篲,春种秋可倒。
阴阳不择物,美恶随意造。
柏生何苦艰,似亦费天巧。
天工巧有几,肯尽为汝耗。
君看藜与藿,生意常草草。 -
6.《送周草庭任云南佥事》 明·罗玘
春草满庭芳,玩之生意长。
草莱被满野,不剪禾黍伤。
我愿草庭子,生意怕满腔。
乃持剪伐具,去我天一方。 -
7.《种菜》 宋·李复
同墙茅屋来,有地十亩余。
蒿蓬杂毒草,壅闇恶木俱。
岁久人迹绝,乱穴狐虺居。
今晨杖藜出,顾步良踌躇。 -
8.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
9.《观园夫种菜》 宋·虞俦
町畦纷接壤,灌溉细穿渠。
坐待佳蔬长,应须恶草除。
向来师老圃,此去遂间居。
绕屋扶疎处,兼寻种树书。 -
10.《种植》 宋·释文珦
种植有良法,曾闻老圃辞。
灵苗如已茂,恶草自然萎。
根本须培养,生枯勿顾思。
修身亦如此,於理足堪推。