-
1.《中书即事》 唐·裴度
有意效承平,无功答圣明。
灰心缘忍事,霜鬓为论兵。
道直身还在,恩深命转轻。
盐梅非拟议,葵藿是平生。
白日长悬照,苍蝇谩发声。
高阳旧田里,终使谢归耕。 -
2.《宫娃歌》 唐·李贺
蜡光高悬照纱空,花房夜捣红守宫。
象口吹香毾bG暖,七星挂城闻漏板。
寒入罘罳殿影昏,彩鸾帘额著霜痕。 -
3.《捣衣篇》 明·林世璧
西风白昼已漫漫,玉露凄清玉漏残。
冰簟银床秋弄色,翠帏罗幕夜生寒。
年年秋夜何萧索,几度芙蓉楚江落。
闺阁佳人团扇悲,关山戍客征衣薄。 -
4.《步步高》 宋·无名氏
四更里,玄圃清风细。
来往无凝滞。
解垢衣。
心月高悬照云溪。 -
5.《用周作韵送范忱举归》 宋·李复
白日高悬照九垓,天门欲上却飞回。
虽闻西蜀题桥去,未放东都走马来。
丰剑有神须会合,荆珉蕴璞且徘徊。
明年八翮乘风起,一振鹏程九万开。 -
6.《赋秋日悬清光赐房玄龄》 唐·李世民
秋露凝高掌,朝光上翠微。
参差丽双阙,照耀满重闱。
仙驭随轮转,灵乌带影飞。
临波无定彩,入隙有圆晖。
还当葵藿志,倾叶自相依。 -
7.《赠僧五首·神照上人(照以说坛为佛事)》 唐·白居易
心如定水随形应,口似悬河逐病治。
曾向众中先礼拜,西方去日莫相遗。 -
8.《赠僧五首·神照上人(照以说坛为佛事)》 唐·白居易
心如定水随形应,口似悬河逐病治。
曾向众中先礼拜,西方去日莫相遗。 -
9.《宿悬泉驿》 唐·贾岛
晓行沥水楼,暮到悬泉驿。
林月值云遮,山灯照愁寂。 -
10.《明月照高楼》 唐·黄滔
月满长空朗,楼侵碧落横。
波文流藻井,桂魄拂雕楹。
深鉴罗纨薄,寒搜户牖清。
冰铺梁燕噤,霜覆瓦松倾。
卓午收全影,斜悬转半明。
佳人当此夕,多少别离情。 -
11.《秋日悬清光》 唐·陶拱
秋至云容敛,天中日景清。
悬空寒色净,委照曙光盈。
泫泫看弥上,辉辉望最明。
烟霞轮乍透,葵藿影初生。
鉴下应无极,升高自有程。
何当回盛彩,一为表精诚。 -
12.《无题·八岁偷照镜》 唐·李商隐
八岁偷照镜,长眉已能画。
十岁去踏青,芙蓉作裙衩。
十二学弹筝,银甲不曾卸。
十四藏六亲,悬知犹未嫁。
十五泣春风,背面秋千下。 -
13.《先照亭》 宋·李复圭
危梁上下庆云端,禅刹翚飞插翠峦。
华藏贝多缄秘典,香厨莆塞供珍餐。
回廊跨壑千重峻,悬溜当空六月寒。
盘礴迥知灵秀境,极高方见地形宽。 -
14.《澹岩六韵奉呈逊叔侍郎兼寄惠照禅老》 宋·潘正夫
祝融之南近湘滨,地出天开戡翠珉。
金阙不关尘世路,丹葩争发洞宫春。
迟留杖履寻真惯,怅望烟苏入梦频。
弈罢空怀烂柯客,云深多失避秦人。
高悬石栈仙风迥,静对岩扉濯色新。
借问时翁与禅伯,如何导往许为邻。 -
15.《次照晦岩韵》 宋·郑起
便骑老虎不须鞍,忍辱仙人出宰官。
入内讲经千佛现,跏趺对御六龙寒。
指头有月娑罗冷,舌上悬河海水乾。
圣主赐衣漫大地,西方国土未为宽。 -
16.《泗州郡圃四照堂》 宋·梅尧臣
官舻客艑满淮汴,车驰马聚无闲时。
岂有余力事栋宇,後园荒草长离离。
朱侯下车百职举,亦治宴豆频游嬉。
梁冠爵弁各得礼,道路溢誉亡高卑。 -
17.《建中上元以雨雪败悬灯以国忧罢行乐仆又以老》 宋·毛滂
老去追游骨亦疲,黑甜唯觉睡如饴。
惭差素彩弄华发,犹梦清妍侍曲眉。
愧甚雕樽负珠履,独余残雪照书帷。
未妨管领东风在,官柳溪梅不用疑。 -
18.《海门斜照》 宋·韩元吉
云梦悬知八九吞,银山万叠涨天门。
长江日落鱼龙舞,古寺烟深鸟雀喧。 -
19.《因览镜照见衰年状貌有感》 宋·宋庠
拂槛清晨念老馀,只堪丘壑便悬车。
暗围廓落频移眼,坐况苍华不满梳。
綟绶转惭龟钮印,土膏空负鹤头锄。
人生出处真难决,羡杀贤哉汉二疏。 -
20.《玉照堂观梅二十首》 宋·张镃
今夕悬知月未圆,照梅已自不胜妍。
冰姿玉色谁堪比,除是姮娥敢并肩。