-
81.《白居易有望阙云遮眼思乡雨滴心之句用其韵为》 宋·郑刚中
南方秋不悲,奈我居异乡。
不见枫叶丹,但怜菊花黄。
扫迹燕如客,斜书雁成行。
梦中清愁阔,云此是潇湘,潇湘连洞庭,何处是东阳。 -
82.《妙喜迁化悲而成诗》 宋·曹勋
戎烬多艰道不传,师能横竖说无边。
清湘去后人思杀,破衲归来帝所怜。
双遽埋无尽藏,诸方应舞野狐禅。
伤心明月堂中影,只作霜华处处圆。 -
83.《田县尉悲风词》 宋·廖行之
风萧萧兮吹我衣,念故人兮我心孔悲。
飞霞为襜兮彩云为旂,胡徘徊兮耒江之湄。
风萧萧兮吹我裳,念故人兮我心孔伤。
星辰为佩兮明月为璫,胡襄羊兮耒山之阳。 -
84.《悲秋》 宋·杨冠卿
秋色遽如许,客心徒自惊。
盈盈露花泣,策策风树鸣。
别影讵可吊,强怀不能平。
轩车几时还,恻怆难为情。 -
85.《悲秋》 宋·杨冠卿
沄沄西江水,送我沙边舟。
当时送行客,勉我无久留。
晤言宛如昨,庭叶忽再秋。
人生寸心违,何以消吾忧。 -
86.《米元章书山谷大悲灯赞帖赞》 宋·岳珂
我佛住世,大开方便。
有大士者,现自在身。
以千手眼,一一接引。
指示群迷,照破诸妄。 -
87.《次如心侄古意韵》 宋·陈著
妻孥恩爱深,生死同一窗。
胡然成别离,使汝悲涕双。
人世能几何,明灭风镫幢。
有家尚堪活,奚岂□他乡。
安得归来舟,顺风自南江。 -
88.《和虑可庵悲秋十首》 宋·何梦桂
秋风来天河,天河浅且清。
天孙抚机杼,终日织不成。
自从夫君去,听尽金鸡鸣。
妾身倘未死,妾心百炼精。 -
89.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有妹有妹家苦贫,补纫组织多辛勤。
二男三女未婚嫁,已见宿草生孤坟。
问疾吊丧俱不及,念此不置长酸辛。
呜呼四歌兮更苦,往事关心谁可语。 -
90.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有孙有孙未冠巾,颀颀状貌如成人。
谓其长大习诗礼,他年可望高吾门。
岂期一旦舍我去,白首老翁徒痛心。
呜呼六歌音调急,独坐吞声襟袖湿。 -
91.《带马行·既要修持心不晓》 元·王哲
既要修持心不晓。
这火院须先跳。
猛把家缘都不要。
元初一点,认来真所,做个惺惺了。
欲要妻男固处妙。
且只在红尘罩。
节色微财应事俏。
慈悲广施作均乎也,决定分分晓。 -
92.《南柯子·白鹭江心立》 元·王哲
白鹭江心立,乌龟水底钻。
红鸡悲翠竹间攒。
四件将来,锅内练成丹。
五味调和美,重楼信任餐。
充盈六腑得宁康。
养就真神,跳跃入仙坛。 -
93.《玩丹砂 起慈悲》 元·马钰
马钰常凭佛作为。
无为心内起慈悲。
寻声救苦做行持。
一切女男如父母,见他生死十分危。
须当立个上天梯。 -
94.《观心》 当代·钱钟书
息念无如撄物何,一波才动引千波。
试量方寸玲珑地,饾饤悲欢贮几多。 -
95.《未晓出城陪州长考功李员外祷雨大悲禅刹》 宋·宋庠
城上繁星五鼓初,江臬申祷访精庐。
林回半隐翔鸳刹,野阔平飞画隼旟。
十地真容陪合掌,百城甘澍待随车。
先秋闵雨农心乐,宜在麟编直笔书。 -
96.《次韵金陵掾属登赏心亭十六韵》 宋·项安世
赏心淮水头,楼观岌以举。
下分沤鸟界,上入归鸿许。
登梯云湿履,肆席星落俎。
龙争失孙马,鲸戮空峻处。 -
97.《陶山十咏和邓牧心·葛仙翁石床》 宋·林景熙
钧天梦破珊瑚枕,岩壑春供悲翠屏。
一卷典庭云半席,夜深读与岭猿听。 -
98.《外舅卫尉持节于此作尽心堂时与亲戚会饮今三》 宋·晁公溯
卫尉筑此堂,栋宇真杰立。
几容五百坐,可饮三千客。
府中省文书,堂上会亲戚。
金杯浪翻江,铜盘光吐日。 -
99.《悲歌五首》 宋·方回
独立萧萧落叶风,閒居已忍十年穷。
幸犹张籍不终瞎,未必杜微真是聋。
琐事可容知较尽,尘编敢谓读皆通。
骨骸欲朽心神在,未害藏山待至公。 -
100.《劳心》 宋·顾逢
多少劳心者,青春已白髭。
百年皆醉日,一死是醒时。
天地蜉蝣化,江湖杜宇悲。
此身元自赘,况复有妻儿。