-
1.《清心镜》 元·马钰
遇冤雠,当和解。
酒色气财,永除永戒。
行大道、剪截万缘,便略无挂碍。
莫欺心,休捏怪。
认取真常,逍遥自在。
处无为、心起悲心,这功 -
2.《送心净头》 宋·释心月
处尘劳界住深禅,几度悲心碎复圆。
得失是非都放下,头头皆我旧山川。 -
3.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
4.《怨歌行》 唐·李白
十五入汉宫,花颜笑春红。
君王选玉色,侍寝金屏中。
荐枕娇夕月,卷衣恋春风。
宁知赵飞燕,夺宠恨无穷。 -
5.《杂诗》 魏晋·曹植
飞观百余尺,临牖御棂轩。
远望周千里,朝夕见平原。
烈士多悲心,小人偷自闲。
国仇亮不塞,甘心思丧元。
抚剑西南望,思欲赴太山。
弦急悲声发,聆我慷慨言。 -
6.《黎解元庄严观音像见而赞之》 宋·郑刚中
端严净妙,具慈悲相。
广大智慧,具慈悲心。
菩萨之心,如月在水。
水性无边,照亦不已。
我同众生,恭仰相貌。
誓同一切,行菩萨道。 -
7.《自毗陵与兄弟避地南来约为连江之归中涂各以》 宋·李弥逊
胡尘暗中原,大驾巡江都。
春风遂南渡,百避咸奔趋。
衣冠困陵暴,川陆纷舟舆。
微生本萍奇,宁复安吾庐。 -
8.《雁湖先生揆初在旦某以家藏唐画炽盛光如来像》 宋·程公许
十方世界香水海,如微尘数无边亿,诸佛各以本誓愿,遍坐道场作饶益。
稽首两足炽盛光, -
9.《添藏经施主水陆升座说偈》 宋·释心月
大悲心上流出底,呼为切脚若为评。
不知切脚什么字,写不成兮呼不成。
依依稀稀如半月,髣髣髴髴若三星。
分付老昭诸善士,生生世世寿康宁。 -
10.《文宗嗜蛤蜊图赞》 宋·释心月
一点悲心擘不开,镬汤衮处笑盈腮。
希奇之事朕深信,是与君王说不地来。 -
11.《思惟相观音赞》 宋·释心月
燕语莺吟,鸦鸣鹊噪。
声有差殊,闻无颠倒。
闻性既寂,声尘亦空。
一点悲心,在处圆通。 -
12.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·朱光弼
魏王铜雀妓,日暮管弦清。
一见西陵树,悲心舞不成。 -
13.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
14.《长洲》 唐·赵嘏
扁舟殊不系,浩荡路才分。
范蠡湖中树,吴王苑外云。
悲心人望月,独夜雁离群。
明发还驱马,关城见日曛。 -
15.《颂古》 宋·释慧空
庞公惭愧全无,马祖慈悲心大。
直饶吸尽西江,东山未向伊道。 -
16.《荒村》 明·孙一元
落日长风吹碛昏,荒村寒月动篱门。
江潮枕上悲心壮,山鬼灯前夜语繁。
乱后客身犹万里,斗间云气望中原。
欲添春水随行李,更听渔歌起钓。 -
17.《门下大资颜公挽诗三首》 宋·李弥逊
东郡连墙日,行藏二纪馀。
空留冢上剑,不见枕中书。
山黑佳城必,堂阴旦宅虚。
悲心寄松槚,哀韵拥輀车。 -
18.《和王应夫见贻二首》 宋·曹勋
况味年来薄,书音寄亦稀。
乱离多病后,人物故园非。
潮揭当年会,朋侪几旐归。
悲心那听此,生理念依微。 -
19.《用元韵答秀叔》 宋·王炎
人生昏宦只二事,忧喜相缠不知几。
我今岂可老更痴,颊有霜髭口无齿。
举案齐眉安在哉,独自饭蔬而饮水。
半生同住不同行,稍感伤悲心亦清。
雉鸣雌应春日暖,鸠唤妇归天雨晴。
断除此念如尸坐,调护坎离交水火。 -
20.《满庭芳 示同流》 元·马钰
修行之士,莫要浮*。
十方饮膳难消。
试看锄田日午,汗滴禾苗。
匙饭百鞭何啻,诳他人、休望天饶。