-
1.《丙戌岁除》 明·多炡
初年朝旭旦,故岁徂景夕。
逡巡蚁旋磨,倏忽驹过隙。
拙劣应逃世,疏慵翻寝疾。
逢时独悲悼,抚己三太息。
弥增长年愧,末契养生术。
昔贤夙相伍,枚叟徒见七。
每有忧生嗟,忧来恨非一。 -
2.《悼稚》 唐·顾况
稚子比来骑竹马,犹疑只在屋东西。
莫言道者无悲事,曾听巴猿向月啼。 -
3.《杂言同豆卢郎中郭南七里桥哀悼姚仓曹》 唐·刘商
桥边足离别,终日为悲辛。
登桥因叹逝,却羡别离人。
桥下东流水,芳树樱桃蕊。
流水与潮回,花落明年开。
可怜三语掾,长作九泉灰。
宿昔欢游在何处,花前饮足求仙去。 -
4.《悼孩子》 唐·于鹄
年长始一男,心亦颇自娱。
生来岁未周,奄然却归无。
裸送不以衣,瘗埋于中衢。
乳母抱出门,所生亦随呼。 -
5.《悼孩子》 唐·于鹄
年长始一男,心亦颇自娱。
生来岁未周,奄然却归无。
裸送不以衣,瘗埋于中衢。
乳母抱出门,所生亦随呼。 -
6.《悼豆卢策先辈》 唐·鲍溶
丧车出东门,生时马无力。
何处入黄泉,嵩高山西北。
室人万里外,久望君官职。
今与牵衣儿,翻号死消息。 -
7.《奉和袭美先辈悼鹤》 唐·张贲
池塘萧索掩空笼,玉树同嗟一土中。
莎径罢鸣唯泣露,松轩休舞但悲风。
丹台旧氅难重缉,紫府新书岂更通。
云减雾消无处问,只留华发与衰翁。 -
8.《和皮日休悼鹤》 唐·魏朴
直欲裁诗问杳冥,岂教灵化亦浮生。
风林月动疑留魄,沙岛香愁似蕴情。
雪骨夜封苍藓冷,练衣寒在碧塘轻。 -
9.《独吟(以下四首,俱悼亡姬作)》 唐·韦庄
默默无言恻恻悲,闲吟独傍菊花篱。
只今已作经年别,此后知为几岁期。
开箧每寻遗念物,倚楼空缀悼亡诗。
夜来孤枕空肠断,窗月斜辉梦觉时。 -
10.《独吟(以下四首,俱悼亡姬作)》 唐·韦庄
默默无言恻恻悲,闲吟独傍菊花篱。
只今已作经年别,此后知为几岁期。
开箧每寻遗念物,倚楼空缀悼亡诗。
夜来孤枕空肠断,窗月斜辉梦觉时。 -
11.《和新及第悼亡诗二首》 唐·鱼玄机
仙籍人间不久留,片时已过十经秋。
鸳鸯帐下香犹暖,鹦鹉笼中语未休。
朝露缀花如脸恨,晚风欹柳似眉愁。 -
12.《代人悼亡》 唐·鱼玄机
曾睹夭桃想玉姿,带风杨柳认蛾眉。
珠归龙窟知谁见,镜在鸾台话向谁。
从此梦悲烟雨夜,不堪吟苦寂寥时。
西山日落东山月,恨想无因有了期。 -
13.《附:唐晅悼妻诗》 唐·唐晅
寝室悲长簟,妆楼泣镜台。
独悲桃李节,不共夜泉开。
魂兮若有感,仿佛梦中来。
常时华堂静,笑语度更筹。
恍惚人事改,冥寞委荒丘。
阳原歌薤露,阴壑惜藏舟。
清夜妆台月,空想画眉愁。 -
14.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
15.《醉思仙(寓居妙湛悼亡作此)》 宋·孙道绚
晚霞红。
看山迷暮霭,烟暗孤松。
动翩翩风袂,轻若惊鸿。
心似鉴,鬓如云,弄清影,月明中。 -
16.《遣悲怀三首·其三》 唐·元稹
闲坐悲君亦自悲,百年多是几多时。
邓攸无子寻知命,潘岳悼亡犹费词。
同穴窅冥何所望,他生缘会更难期。
惟将终夜常开眼,报答平生未展眉。 -
17.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
18.《悼离赠妹诗二首 二》 魏晋·左思
穆穆令妹。
有德有言。
才丽汉班。
明朗楚樊。 -
19.《悼室人诗》 南北朝·江淹
适见叶萧条。
已复花庵郁。
帐里春风荡。
檐前还燕拂。
垂涕视去景。
摧心向徂物。
今悲辄流涕。
昔欢常飘忽。
幽情一不弭。
守叹谁能慰。 -
20.《悼室人诗》 南北朝·江淹
夏云多杂色。
红光铄蕤鲜。
苒弱屏风草。
潭拖曲池莲。
黛叶鉴深水。
丹华香碧烟。
临彩方自吊。
擥气以伤然。
命知悲不绝。
恒如注海泉。