-
41.《临川过永叔植慈竹义木於庭乃榜其堂曰慈义索》 宋·魏了翁
冬笋与霜堇,孝可使之生。
老槐与枯荆,义可使之荣。
芸芸天壤閒,何物非吾诚。
根心贯芽卉,影响於形声。 -
42.《春日起晚》 宋·苏泂
春风散百物,和暖气难清。
晨衾四肢倦,欲起还不能。
展转卧成晏,起听百鸟鸣。
幸然无公事,且复寡经营。 -
43.《时升咏雪禁体物矣而彥序复为之取韵尤严勉强》 宋·郭印
朔风吹空高冈裂,忍冻幽人心似铁。
今朝云色一天同,片片如簁堕浓雪。
影摇寒水照曈曨,声泻黄芦听骚屑。
涧谷凝时麕鹿死,园林压处桑偷折。 -
44.《相和歌辞·江南曲八首》 唐·刘希夷
暮宿南洲草,晨行北岸林。
日悬沧海阔,水隔洞庭深。
烟景无留意,风波有异浔。
岁游难极目,春戏易为心。 -
45.《江南曲八首》 唐·刘希夷
暮宿南洲草,晨行北岸林。
日悬沧海阔,水隔洞庭深。
烟景无留意,风波有异浔。
岁游难极目,春戏易为心。 -
46.《烹鸡叹》 宋·贺铸
膳夫缚三鸡,二雌先就烹。
一雄置机上,不废知时鸣。
有客见之叹,人情犹物情。
宁昌言即死,何噤口偷生。 -
47.《次韵赵教授》 宋·陈造
争米何心问斗城,聚蚊底许太狂生。
未遑饩粟如子罕,谩复公言付阿平。
缓我愁肠千缕结,羡君笔力万钧轻。
何时去上中和颂,却用诗情写物情。 -
48.《杂曲歌辞·行路难》 唐·韦应物
荆山之白玉兮,良工雕琢双环连,月蚀中央镜心穿。
故人赠妾初相结,恩在环中寻不绝。
人情厚薄苦须臾,昔似连环今似玦.连环可碎不可离,如何物在人自移。 -
49.《行路难(一作连环歌)》 唐·韦应物
荆山之白玉兮,良工雕琢双环连,月蚀中央镜心穿。
故人赠妾初相结,恩在环中寻不绝。
人情厚薄苦须臾,昔似连环今似玦.连环可碎不可离,如何物在人自移。 -
50.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
51.《送县尹任满》 宋·毛直方
卓鲁久滑涂,临风重怀人。
锦溪有美锦,善制当谁称。
器之汾阳君,烨烨驰华声。
往来试樵邑,口碑播瓯闽。 -
52.《观物二首》 宋·洪咨夔
饱饭茶瓯罢,闲观万物情。
狗加狮立号,猫冒虎为名。
故沼慈姑王,新畦腐婢荣。
蝉从何许变,忽送出林声。 -
53.《晓物吟》 宋·邵雍
晓物情人为晓事,知时态者号知人。
知人浅后却成害,晓事过归还不淳。
铅锡点金终是假,丹青画马妄求真。
奈何近世人多爱,恶紫之心殊未申。 -
54.《东津归催吴秀才寄酒》 宋·曾巩
荒城懒出门常掩,春气欲归寒不敛。
东邻咫尺犹不到,况乃傍溪潭石险。
风光得暖才几日,不觉溪山碧于染。
欣然与客到溪岸,衣帻不避尘泥点。 -
55.《送春醉吟》 宋·陈著
三月二十有一日,絮云弄日风力薄。
家人报我明日夏,草草杯盘软春脚。
世人心眼最无常,景物流禅争顷刻。
南风一转垂青阴,回首芳尘是陈迹。 -
56.《沁园春·堪叹浮生》 元·侯善渊
堪叹浮生,甚逐景随情,物物总拘。
便拼身弃命,图贪富贵,盈仓满库,毕竟何如。
蜗角声名,蝇头利赂,使作狂心一向遇。
堪嗟处,似扬糠眯眼,慕*抛珠。 -
57.《四月六日绝粮用银盏易谷作诗别之》 宋·舒岳祥
从此与君别,临行更一倾。
纵令愁作海,谁送酒如渑。
已悟兴亡理,空留物我情。
不知陶靖节,何物了平生。 -
58.《子楚小甑中实以物饷予{稻禾换口}之如芋而味》 宋·王洋
君不见野人谋食搜山谷,不似输钱买金粟。
醾薇细琐俱见情,岂有灵根不收录。
少陵饥走偏九州,命寄长镵生事足。
早知雪盛又无苗,拟欲诛求已皲瘃。 -
59.《相和歌辞·采莲归》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣,秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕摇轻橹。
叶屿花潭极望平,江讴越吹相思苦。 -
60.《抒情因上郎中二十二叔监察十五叔兼呈李益端公柳缜评事》 唐·孟郊
方凭指下弦,写出心中言。
寸草贱子命,高山主人恩。
游边风沙意,梦楚波涛魂。
一日引别袂,九回沾泪痕。