-
121.《贺新郎·甚矣吾衰矣》 宋·辛弃疾
甚矣吾衰矣。
怅平生、交游零落,只今馀几。
白发空垂三千丈,一笑人间万事。
问何物、能令公喜。 -
122.《阳武王安之寄兔鱼》 宋·梅尧臣
原上一双兔,河中两尾鱼。
兔皮空被褐,鱼腹不藏书。
长跪置远意,故人情何如。
二物本潜伏,谁言罝网疏。
峥嵘岁亦晚,将驾归吾庐。 -
123.《病目不饮》 明·高启
患目未全明,医教谢曲生。
暂从彭泽止,恐学左丘盲。
壁下兰尊掩,林间药臼鸣。
坐听连日雨,何物慰闲情。 -
124.《春晚感情》 宋·晁说之
春来谁挽去难援,中有悲欢万古痕。
飞絮无家凌紫极,落英不聘恨黄昏。
半涂未肯击鸣缶,百感何因招些魂。
海内一经连海外,欲搜层物且重翻。 -
125.《莫春登南门》 宋·蔡襄
丽谯高倚晚天霞,满目平臯尽物华。
千曲胡笳催鼓答,三重湘酎倩旗夸。
连江急雨送归燕,拂地轻风移落花。
强倚栏干还自问,此情何处是边涯。 -
126.《送陈商学士》 宋·曾巩
柳黄半出年将破,溪溜浸苔强万个。
溪头蒲苇各萌芽,山梅最繁花已堕。
物色撩人思易狂,况跻别馆情何那。
城东日晚公将去,纛影未离愁四座。 -
127.《留别贾阁老》 宋·胡寅
熙朝侍从老堂堂,和气如春与物昌。
未见峨冠真楚越,思逢倾盖在潇湘。
放怀缱绻情何厚,忧世艰难话更长。
果有南山求问意,芷兰犹冀袭清芳。 -
128.《芙蓉道间二首》 宋·赵蕃
芙蓉山下芙蓉渡,历尽崔嵬何物路。
更观溪水突人来,令我诗情杂欣惧。
舆夫重说松原山,如此积雨应生湍。
从来潢潦无根源,水收石露须臾间。 -
129.《太息》 宋·苏泂
生物趋功日夜忙,中年转觉事茫茫。
时情何限刀边蜜,岁晚偏多叶上霜。
屺岵增悲谁覆载,桃梅结实几青黄。
读书不办关门计,又着麻鞋走四方。 -
130.《挽何无适》 宋·王柏
二五之英,清通莹彻。
有钟于躬,非贤则哲。
乌乎无适,自幼卓绝。
奴仆选骚,铨衡庄列。 -
131.《金陵岁晚》 宋·黎廷瑞
不拟残年住秣陵,摩挲蜡屐笑平生。
茫茫去雁云千里。
渺渺疏钟雨一城。
天地无情催岁月,古今何物是功名。
梅边且喜春风近,痛饮挑灯坐到明。 -
132.《宿严濑》 宋·华岳
遐想高风殊未崖,舣舟夜访子陵台。
衔山西照情何限,逝水东流梦不回。
双桨未闻卿月过,一尊先为客星开。
东都人物俱煨炉,独有先生迹未灰。 -
133.《酹江月 赋玉 薰炉赠数学刘文卿》 元·王恽
客窗凉夕,问故家、何物能慰岑寂。
都把龙涎三万斛,满贮宫池**。
玉立琼洲,雪翻花臆,梦绕春江碧。
看云失水,淋漓元气犹湿。
我昨拄杖敲门,主人情重,预报春消息。
相对掀髯谈笑间,一缕飞盘泻露,约君 -
134.《二十九日出暗门循城至北关登舟》 宋·项安世
篮舆出郭转墙隈,欲老芙蕖尽意开。
天气已凉犹索热,官身得去未忙回。
舟行何物非诗句,病后无情是酒杯。
一笑团栾今在目,细挑灯火话蓬莱。 -
135.《冬日》 宋·张镃
半空飞雨整还斜,翳日游云散复遮。
七字吟情书柿叶,一年心事约梅花。
关门人识陶潜室,静坐自疑庞蕴家。
纸帐蒲龛方用事,更须何物作生涯。 -
136.《黄兄宇出示汤丈追和春日诗适有会余情者次韵》 宋·杜范
君不见西山凛凛百世师,忍穷受饿终采蕨。
又不见愧谬遗臭几千载,当年方丈厌肥滑。
孰得孰失试大观,较若五味辨甘辣。
冶容媚世吁可怜,羞面雇影自涂抹。 -
137.《宋饮冰晚过林居》 宋·释文珦
山晚少人行,萧萧陨箨声。
阳光沈树杪,暝色起柴荆。
过我论幽事,知君无宦情。
虚名是何物,浊酒且须倾。 -
138.《为槐迳弟赋亦爱》 宋·薛嵎
无私天地情,物我岂殊形。
此事关方寸,何人立户庭。
一琴调舜曲,半壁写西铭。
万虑境常适,谁能羡独醒。 -
139.《辛酉冬罢归至家自省》 宋·曾丰
彼哉言者固云云,老矣归欤敢自文。
不可以风霜后叶,何伤于月雨余云。
性情与物常为一,鸥鹭容吾便入群。
古道从来得今笑,天相知外任纷纷。 -
140.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。