-
1.《许秀才至辱李蕲州绝句,问断酒之情因寄》 唐·杜牧
有客南来话所思,故人遥枉醉中诗。
暂因微疾须防酒,不是欢情减旧时。 -
2.《忆王孙(集句数首,甚婉娩,情至可观)》 宋·汪元量
汉家宫阙动高秋。
人自伤心水自流。
今日晴明独上楼。
恨悠悠。
白尽梨园子弟头。 -
3.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
4.《闺情绝句(五首)》 明·沙宛在
白燕双双入幕频,梨花香遍雪为茵。
夜来纵有游仙梦,不作乌衣国里人。 -
5.《闺情绝句(五首)》 明·沙宛在
瓜果初陈月殿高,双星今夜会云曹。
笑来好事惟乾鹊,甘为他人髡顶毛。 -
6.《闺情绝句(五首)》 明·沙宛在
小至时欣云气祥,玉阶渐见琯灰扬。
不知边塞征人妇,可有闲情验线长。 -
7.《闺情绝句(五首)》 明·沙宛在
朝来报道牡丹开,拚取红纱护锦堆。
痴蝶贪香寻不得,绕儿衣袂百千回。 -
8.《闺情绝句(五首)》 明·沙宛在
从来月蚀最愁予,绣佛龛前诵佛书。
凡世不知天上事,嫦娥意念更何如。 -
9.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
君子亦有慕,不慕要路津;君子亦有耻,不耻贱与贫。
风俗未唐虞,诗书非一秦。
展转不能瞑,卧听鸡唱晨。 -
10.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
天下不难一,孰能凝使坚?自古功已成,或散如飞烟。
惟唐用房魏,规模三百年。
至今河潼路,过者犹泫然。 -
11.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
汉祸始外戚,唐乱基宦寺。
小人计已私,颇复指他事。
公卿恬骇机,关河入危涕。
草茅岂无人,死抱经世志? -
12.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
成童入乡校,所愿为善士;富贵本邂逅,不遇亦已矣。
生轻名义重,固守当以死。
堂堂七尺躯,勿使污青史。 -
13.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
劲风东北来,茆屋吹欲裂。
出门有奇观,湖上千峰雪。
日高炊未具,岁晚衣百结。
士岂无一长,所要全大节。 -
14.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
吾常慕昔人,石介与王令;挑灯读其文,奋起失衰病。
吾徒宗六经,崇雅必放郑。
人众何足云,少忍待天定。 -
15.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
郊居四十年,草木日夜长。
乔松已偃盖,稚松出蓁莽。
儒生学仁义,敢废自培养;郁郁栋梁姿,拔地当百丈。 -
16.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
仕如柳柳州,牋奏典仪曹。
君恩笃始终,赐骸老东皋。
历观亲党间,如我亦已遭。
世世当歛退,里门不须高。 -
17.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
镜湖有隐者,莫知何许人。
出与风月游,居与猿鸟邻。
似生结绳代,或是葛天民。
我欲往从之,烟波浩无津。 -
18.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
卜日家祭灶,牲肥酒香清。
分胙虽薄少,要是邻里情。
众起寿主人,一觥潋灩倾。
气衰易成醉,睡觉窗已明。 -
19.《残句:讨情不负齐安郡》 宋·王禹偁
讨情不负齐安郡,杜牧掌年与我齐。
-
20.《别离情所钟十二章章四句送定叟弟之官严陵》 宋·张栻
别离情所钟,会合意无斁。
如何仅逾岁,复赋弟行役。