-
1.《减字木兰花(腊望初晴,月佳甚,有上元花柳意,不能忘情)》 宋·刘辰翁
腊销三五。
月向雪山云外吐。
烟水黄昏。
梅柳依稀笛断魂。
今宵豫赏。
便作香尘随步想。
莫待元宵。
灯火零星雨寂寥。 -
2.《忆王孙(集句数首,甚婉娩,情至可观)》 宋·汪元量
汉家宫阙动高秋。
人自伤心水自流。
今日晴明独上楼。
恨悠悠。
白尽梨园子弟头。 -
3.《予初仕为宁德县主簿而朱孝闻景参作尉情好甚》 宋·陆游
白鹤峰前试吏时,尉曹诗酒乐新知。
伤心忽入西窗梦,同在峬村折荔枝。 -
4.《同彦范谒仲巽饮之甚乐仲巽且有北归之期情见》 宋·郑獬
明珠堆满赤金盘,未买花前笑倚栏。
特地寻春难约伴,等閒携酒却成欢。
人生试把从头算,世事何烦著眼看。
莫怪夜深犹换烛,它时相望在长安。 -
5.《春草碧 乱后乍见故人,情文浃甚·老来共谈》 元·邵亨贞
以索寒梅之笑乱离避世无方略。
何处可寻幽,须期约。
桃源只在人间,争得身轻跨寥鹤。
空忆旧欢游,成今昨。 -
6.《春草碧 乱后乍见故人,情文浃甚·老来共谈》 元·邵亨贞
以索寒梅之笑乱离避世无方略。
何处可寻幽,须期约。
桃源只在人间,争得身轻跨寥鹤。
空忆旧欢游,成今昨。 -
7.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
君留剑水浔,我卧弁峰下。
十书九不到,思君无日夜。 -
8.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
一朝忽在眼,喜极生悲酸。
老泪如撒菽,泪尽气亦阑。 -
9.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
事故不可料,柯烂棋局更。
两家骨肉内,往往隔死生。 -
10.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
英英君令弟,介烈夙所秉。
就死得处所,我意复何恨。 -
11.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
吾女去二穉,何处吞声器。
忠孝果何辜,神理谅未烛。 -
12.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
君能为置后,此意不可忘。
峣峣峙头骨,正好玉其相。 -
13.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
自言勤教督,灯火与之对。
渊明定不孤,门户期汝大。 -
14.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
我为饥寒困,坐遣恩义疏。
君固不忘我,我愧当何如。 -
15.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
连宵接软语,共说梦中梦。
聚行时未多,归骖忽已动。 -
16.《贾节庵冒夏暑越修涂过我苕霅情谊甚厚令闻古》 宋·牟巘五
别饯别尤苦,辗转那得寐。
后会倘可期,握手三致意。