-
1.《爱诏修书述怀感事三十韵》 宋·杨亿
太极垂裳日,中原偃革初。
楼船秋发咏,衡石夜程书。
好问虚前席,徵贤走传车。
蓬莱侔汉製,煨烬访秦馀。 -
2.《贺刘使君》 宋·黄公度
于门为国产英贤,淮海锺灵五百年。
松竹千寻森气节,江湖万顷渺情田。
白头未握封侯印,皂盖犹分刺史天。
俗变农桑皆犊佩,家传恺悌只蒲鞭。 -
3.《独坐吟》 唐·秦韬玉
客愁不尽本如水,草色含情更无已。
又觉春愁似草生,何人种在情田里。 -
4.《依韵奉和永叔感兴五首》 宋·梅尧臣
泉上有君子,斋祠达主诚。
向来霖雨暴,触处蛟鼍鸣。
既祈致日出,杲杲纾民情。
天子遣以报,固匪媚取名。
因成感兴章,庶用语平生。
蹈道欠已熟,情田不须耕。 -
5.《伏闻令公疾愈对见延英,因有贺诗远封投献》 唐·薛逢
吉语云云海外传,令公疾愈起朝天。
皇风再扇寰区内,人镜重开日月边。
光启四门通寿域,深疏万顷溉情田。
陪臣自讶迷津久,愿识方舟济巨川。 -
6.《江陵府初试澄心如水》 唐·卢肇
丹心何所喻,唯水并清虚。
莫测千寻底,难知一勺初。
内明非有物,上善本无鱼。
澹泊随高下,波澜逐卷舒。
养蒙方浩浩,出险每徐徐。
若灌情田里,常流尽不如。 -
7.《酬曹侍御见寄》 唐·薛能
儒道苦不胜,迩来惟慕禅。
触途非巧者,于世分沉然。
要地羞难入,闲居钝更便。
清和挑菜食,闷寂闭花眠。 -
8.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
9.《喻吟》 唐·齐己
日用是何专,吟疲即坐禅。
此生还可喜,馀事不相便。
头白无邪里,魂清有象先。
江花与芳草,莫染我情田。 -
10.《答熟庵》 宋·陈起
昨宵约有临西池,冰蟾不至鹑火飞。
归来一室白于昼,乃是新诗光陆离。
当年应剖琼蚌腹,不然何以明于烛。
细窥字字欲走盘,三复庵名悟圆熟。 -
11.《题云石耕夫道院》 宋·易士达
片云块石一耕夫,耕得情田数亩馀。
不用木金为耒耜,只将纸墨当菑畬。
塞茅心撤犹芟草,翻水文成若决渠。
三岁一番供贡籍,平时不用纳王租。 -
12.《沁园春·甲子一周》 宋·无名氏
甲子一周,织鸟相催,又还十年。
但诗狂酒圣,坐常有客,书痴传癖,囊不留钱。
拍手浩歌,出门长笑,谁是知心有老天。
犹多事,更时游艺圃,日耨情田。 -
13.《所居二室号书痴禅悦各成一诗·禅悦》 宋·葛立方
多生业果种情田,鹫岭宗风好着鞭。
要使野狐惊铁杖,莫令黄叶认金钱。
传衣虽落慧能后,成佛应居灵运前。
趺坐蒲团成冷淡,比从人役竟谁贤。 -
14.《将赴高要官守书怀》 宋·黄公度
古来仕路多机穽,我复情田少町畦。
回首壮图犹拾渖,惊心往事屡吹虀。
不因昏嫁那能许,此去声名敢厌低。
但使安闲更强健,何妨流落在途泥。 -
15.《和唐山叟所赠三诗》 宋·王灼
蓑衣芒屦日相逢,仙者谁人识吕钟。
已受丹书存夜气,定除白发变春容。
情田旧习虽锄秽,笔阵馀威尚折冲。
闻说山间赋招隐,试披云雾几多重。 -
16.《和孙奇父》 宋·胡寅
揽辔丹青久更恬,挂冠高处静尤厌。
情田不是年年熟,世味安能种种帘。
虎鼠乘时争用舍,鸢鱼适意自飞潜。
也应及取仙舟下,同向南山看水帘。 -
17.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
轻重之衡,妍媸之鉴。
堂堂类而莫齐,的的混而不滥。
身世闲闲,情田淡淡。
秋水澄澄,江鸥泛泛。
一点彻底兮丛林渊源,万化夤缘兮葛藤枝蔓。 -
18.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
须发垂白,面皮淡黄。
茶醒睡眼,饭塞饥肠。
情田闲自廓,心地净而光。
云敛山川雨,月明河汉霜。
门门得用亡机械,个事十成谁覆藏。 -
19.《和同府李祭酒休沐田居》 唐·李峤
列位簪缨序,隐居林野躅。
徇物爽全直,栖真昧均俗。
若人兼吏隐,率性夷荣辱。
地藉朱邸基,家在青山足。 -
20.《田假限疾不获还庄载想田园兼思亲友率成短韵…赠杜幽素》 唐·李峤
游宦劳牵网,风尘久化衣。
迹驰东苑路,望阻北岩扉。
及此承休告,聊将狎遁肥。
十旬俄委疾,三径且殊归。